Εργαστήρι Καλλιτεχνικού Γυμνού στη θάλασσα

Φωτ.: Ανδρέας Κατσικούδης (όχι αναδημοσίευση χωρίς άδεια)

Κυριακή 16 Ιουνίου 2019 στις 8:15  το πρωί σε παραλία της Αττικής (μισή ώρα από το κέντρο)

 Διάρκεια φωτογράφισης: από δυο ώρες και πάνω (εξαρτάται από τον αριθμό των συμμετεχόντων). Ο/η κάθε φωτογράφος θα έχει τουλάχιστον 15 λεπτά την σκηνοθεσία, ενώ τις υπόλοιπες ώρες τραβάει φωτογραφίες λίγο πιο πίσω από αυτόν που έχει την πρωτοβουλία.

Θα δουλέψουμε με φυσικό φως και ανακλαστήρες. Το μοντέλο μας είναι έμπειρο και βοηθάει πολύ τους αρχάριους όσο αφορά το ποζάρισμα. Οι έμπειροι ξέρουν τι θέλουν.

Φυσικά μπορούμε να έχουμε μαζί μας props (αντικείμενα) που χρειαζόμαστε για τη σκηνοθεσία μας (ή απλά να αφήσουμε το φυσικό χώρο και το μοντέλο να δουλέψουν για μας).

Διοργάνωση:  Δημήτρης Ρουστάνης, Ανδρέας Κατσικούδης

Ο Δ. Ρουστάνης είναι επαγγελματίας φωτογράφος από το 1994 και μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας φωτογραφίας ΔΙΑΦΡΑΓΜΑ 26. Διοργανώνει εξειδικευμένα φωτογραφικά σεμινάρια (π.χ. καλλιτεχνικό γυμνό και πορτρέτο σε studio και εξωτερικούς χώρους).

Ο Α. Κατσικούδης είναι εκπαιδευτικός, φωτογράφος και σκηνοθέτης. Διδάσκει φωτογραφία και κινηματογράφο στο Cinemarian - www.andreaskatsikoudis.com

Κόστος 40 ευρώ (για τους μαθητές του Α.Κ. 30 ευρώ) και κράτηση θέσης μόνο με προκαταβολή 20 ευρώ στο λογαριασμό: 

Τράπεζα ΠΕΙΡΑΙΩΣ: IBAN: GR26 0171 7600 0067 6013 1583 253  (δικαιούχος Ανδρέας Κατσικούδης, ο καταθέτης γράφει το όνομά του και στέλνει email: akatsikoudis@yahoo.com -  στο θέμα: για το ΓΥΜΝΟ και γράφει και το κινητό του στο μήνυμα)

ή περάστε Τετάρτες 6 - 10 μ.μ. από το Cinemarian και ζητήστε τον Α. Κατσικούδη

Πληροφορίες: akatsikoudis@yahoo.com

video με ανάλογη φωτογράφιση στη θάλασσα:  youtu.be/huYd03bZXAc

Οι καλύτερες φωτογραφίες θα πάρουν μέρος στην έκθεσή που θα οργανώσουμε στο Cinemarian τον Οκτώβριο του 2019. 

Εικόνα και Κοινωνία 

Παρουσίαση βιβλίου

“Μπορείς να πεις ψέματα με τη φωτογραφία ντοκουμέντο το ίδιο καλά όπως με κάθε άλλο τρόπο φωτογραφίας” John Szarkowski

Λίγες σκέψεις για τη φωτογραφία ντοκουμέντο

Σήμερα κανείς θεωρητικός δεν δέχεται ότι υπάρχει αυτό που λέμε αντικειμενική ματιά. Το παραδέχονται συνήθως και οι ίδιοι οι φωτογράφοι που υπηρετούν αυτό το είδος. Από τα πρώτα χρόνια της φωτογραφίας που κανείς ακόμη δεν τολμούσε να μιλήσει για τέχνη (εκτός από τους πικτοριαλιστές), βλέπουμε πόσο καθαρή, “επιστημονική”, αντικειμενική είναι η ματιά των φωτογράφων: προσπαθώντας να κάνουν ανθρωπολογικές μελέτες, φωτογραφίζουν τους ιθαγενείς με εντελώς προκατειλημμένο βλέμμα, σαν πρωτόγονα, βάρβαρα και περίεργα όντα ή στην καλύτερη περίπτωση σαν γραφικούς ανθρώπους.  Παρόμοια είναι η χρήση της εκείνη την εποχή στην καταγραφή "εγκληματικών" φυσιογνωμιών.

Όσο αφορά τη σύγχρονη τεκμηριωτική φωτογραφία, ακόμη  και όταν οι προθέσεις και η στάση του φωτογράφου είναι η καλύτερη δυνατή, μην ξεχνάμε ότι οι φωτογραφίες φτάνουν στο κοινό μέσα από κανάλια που ελέγχουν ισχυρά συμφέροντα. Είναι δύσκολο κάποια πράγματα να περάσουν από τα φίλτρα τους και ακόμη κι όταν περάσουν φωτογραφίες σημαντικές που θέτουν σε αμφισβήτηση συμφέροντα, είναι τέτοιο το πλαίσιο (όλα οι υπόλοιπες εικόνες και τα μηνύματά τους) που ο ρόλος τους θα είναι μικρός. Τα ΜΜΕ (τηλεόραση, εφημερίδες, περιοδικά, δημοφιλείς ιστοσελίδες κλπ) τα ελέγχουν άμεσα κι έμμεσα (μέσα από τις διαφημίσεις και άλλου είδους επιρροές) άνθρωποι που καθορίζουν τι θα δούμε, γιατί, πώς και πότε.

Οι φωτογραφίες επηρεάζονται σαφέστατα από το πλαίσιο προβολής τους και τα συνοδευτικά κείμενα. Οι ίδιες φωτογραφίες αποκτούν διαφορετικό νόημα σε μια φιλοκυβερνητική εφημερίδα, σε μία της αντιπολίτευσης, σε μια έκθεση φωτορεπορτάζ ή σε μια έκθεση καλλιτεχνικής φωτογραφίας. Το κοινό, σχεδόν, πάντα περιμένει να του δώσουν οι άλλοι τον τρόπο ερμηνείας και μόνο έτσι μπορεί να "καταλάβει" αυτό που βλέπει.

Οι ίδιοι οι φωτορεπόρτερ έχουν στο μυαλό τους ποιες εικόνες περιμένουν τα ΜΜΕ που συνεργάζονται και επιλέγουν τα ανάλογα θέματα που τα φωτογραφίζουν με συγκεκριμένο τρόπο για να μπορέσουν να επιβιώσουν οικονομικά.

Μια σύγχρονη τάση στην τεκμηριωτική φωτογραφία (φωτογραφία ντοκουμέντο) που χρησιμοποιείται κυρίως στο χώρο της Οπτικής Κοινωνιολογίας είναι να δίνουν φωτογραφικές μηχανές και βιντεοκάμερες στους ανθρώπους που είναι αντικείμενα μελέτης για να τραβήξουν μόνοι τους τον κόσμο τους. Στη συνέχεια μέσα από συνεντεύξεις οι εικόνες αυτές αποκτούν ένα διαφορετικό νόημα - και σίγουρα δεν είναι οι ίδιες που θα τραβούσαν οι φωτογράφοι-ερευνητές μελετώντας έναν κόσμο στον οποίο δεν ζουν.  

Οι κοινωνιολόγοι με προσοχή και εξετάζοντας το συνολικό πλαίσιο αξιοποιούν πια συστηματικά τις φωτογραφίες ντοκουμέντο. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η βράβευση το 2010 του Sebastiao Salgado από την Αμερικάνικη Κοινωνιολογική Εταιρεία. Ο Steve Gold υποστηρίζει την απόφαση της Α.Κ.Ε. να βραβεύσει:

τον μη κοινωνιολόγο Salgado για τη συμβολή του στη δημιουργία και διάδοση κοινωνιολογικής γνώσης, αφού πολλοί φωτογράφοι και διανοούμενοι - από τον Jacob Riis ως τον John Berger - χωρίς πτυχία κοινωνιολογίας συνέβαλαν σημαντικά στην επιστήμη μας. Μάλιστα, όταν ο Ansel Adams επέκρινε τους φωτογράφους του FSA χαρακτηρίζοντας τους ως "μία χούφτα κοινωνιολόγους με φωτογραφικές μηχανές", η περιγραφή των λαμπρών ντοκιμαντεριστών κατέστησε την επιστήμη μας τίτλο τιμής. (Σκαρπέλος, 2011, σ. 192).

Παραπέμπουμε αυτή την αναφορά για να δείξουμε ότι η φωτογραφία ντοκουμέντο δεν έχει πεθάνει, το αντίθετο, ακμάζει με διάφορους τρόπους μέσα από ποικίλα κανάλια προβολής και διανομής. Το θέμα είναι όμως ότι κανείς μας δεν μπορεί σήμερα (ειδικά στην εποχή των fake news) να καταναλώνει άκριτα εικόνες και πληροφορίες. Εξετάζουμε το πλαίσιο παρουσίασης, το κύρος του καναλιού, το όνομα του φωτογράφου και ποιοι άλλοι επιβεβαιώνουν τη δουλειά του.

Ο κοινωνιολόγος Γιάννης Σκαρπέλος στο βιβλίο του Εικόνα και Κοινωνία, Εκδόσεις Τόπος, 2011, παρουσιάζει τις χρήσεις της τεκμηριωτικής φωτογραφίας στις ανθρωπιστικές επιστήμες. Εξετάζει τη δουλειά των πρώτων ακτιβιστών φωτορεπόρτερ, τα προβλήματα και τα ερωτήματα που αφορούν την "αλήθεια" αυτού του είδους φωτογραφίας. Στη συνέχεια ασχολείται με τη δουλεία της FSA. Παίρνει ως παράδειγμα τη διάσημη φωτογραφία της Dorothea Lange "ΠεριπλανώμενηΜητέρα" (νομίζω ότι στην Ελλάδα έχει γίνει γνωστή ως "Μητέρα Μετανάστρια") και αναλύει διάφορες παραμέτρους της φωτογραφικής αυτής προσέγγισης και τι μπορεί να προσφέρει στην κοινωνιολογία.

Στην επόμενη ενότητα αναφέρεται στη δουλειά της Nelly's που ξεκινώντας από μια πικτοριαλιστική φόρμα και ρομαντική ελληνοκεντρική διάθεση, τελικά καταλήγει να προσφέρει αρκετές αυθεντικές (χωρίς ωραιοποίηση) εικόνες της ελληνικής επαρχίας, ιδιαίτερα χρήσιμες για τους κοινωνιολόγους και ιστορικούς. Κι  αυτό παρόλο την αμφισβητούμενη γενικότερη θεώρησή της - δεν είχε πρόβλημα να συνεργαστεί με τη μεταξική δικτατορία.

Τέλος αναφέρεται στις δυνατότητες και τους περιορισμούς του σύγχρονου φωτορεπορτάζ στην τεκμηρίωση. Οι κοινωνιολόγοι και γενικότερα οι μελετητές στις ανθρωπιστικές επιστήμες δεν φοβούνται πια να χρησιμοποιήσουν τις εικόνες (ειδικότερα φωτογραφίες και βίντεο, αλλά όχι μόνο) στη δουλειά τους. Έχουν μελετήσει τους κινδύνους και έχουν αναπτύξει τεχνικές και τρόπους αξιοποίησής τους.

Το βιβλίο αυτό ενδιαφέρει όχι μόνο όσους χρησιμοποιούν τη φωτογραφία ως τεκμηρίωση, αλλά και τον φωτογράφο που ασχολείται με τη φωτογραφία ως τέχνη (ή καλλιτεχνική φωτογραφία, ή δημιουργική ή όπως θέλετε αρκεί να την ξεχωρίσουμε από την εφαρμοσμένη-εμπορική - κάτι που τελικά δεν είναι εύκολο όπως θα δούμε σε μελλοντικά μας κείμενα). Ο καλλιτέχνης που χρησιμοποιεί τη φωτογραφία ως μέσο (ή ο φωτογράφος τέχνης) το να γνωρίζει τα όρια της φωτογραφικής "αλήθειας" και το πλαίσιο που την επηρεάζει είναι ένα βασικό θέμα για τη δουλειά του. Όλη η φωτογραφία ως τέχνη είναι μια διαπραγμάτευση της "αλήθειας", της "πραγματικότητας" που δείχνει ο φωτογραφικός φακός.

Ακολουθεί ένα παράδειγμα από το βιβλίο (φωτογραφία φωτορεπορτάζ με πολλαπλές αναγνώσεις όπως λέει και παρακάτω η ίδια η φωτογράφος):

Dianne Hagaman,  Chief Seattle Club

Η φωτογράφος εξηγεί στο βιβλίο της  πώς αυτή η σύνθετη και "μέτρια" εικόνα εκφράζει αυτό που ήθελε σε αντίθεση με άλλες πιο "ωραίες", πιο "ρεπορταζιακές"... Ο αλκοολικός Ινδιάνος περιμένει ανυπόμονα να ανοίξει η ιεραποστολή που θα τον βοηθήσει και αναγκαστικά θα υπομείνει και το κήρυγμα. Διακρίνεται μια τηλεόραση και το πορτρέτο του Πάπα.

Dianne Hagaman, How I learned not to be a journalist, University Press of Kentucky, 1996 . Υπάρχει και με ελεύθερη πρόσβαση στην ιστοσελίδα της φωτογράφου http://www.diannehagaman.com/

Εικόνα και κοινωνία Από την κοινωνική φωτογραφία στην οπτική κοινωνιολογία Γιάννης Σκαρπέλος Τόπος, 2012, 207 σελ.

26 Ματιές

Ομαδική Έκθεση Φωτογραφίας από το ΔΙΑΦΡΑΓΜΑ 26

στο Cinemarian

24 - 26 Μαϊου 2019 

Είναι διαφορετικές οι ματιές μας! Ο κάθε φωτογράφος της ομάδας μας έχει διαφορετική θεματολογία και αισθητική.  Θέλουμε κάθε χρόνο, ανάμεσα στις άλλες δράσεις μας, να κάνουμε μια έκθεση που να δείχνει τι μας απασχόλησε φωτογραφικά την περίοδο που πέρασε.

Σας καλούμε, λοιπόν, να δείτε τις καλύτερες από τις πρόσφατες προσπάθειες μας!

Συμμετέχουν οι φωτογράφοι:

Δημήτρης Καλύβεζας, Κarin Skotiniyadis, Stratos Dado Skotiniyadis, Αγγελική Κούντζου, Γιώργος Λόης, Κονδυλένια Μπούσμπουρα, Μαργαρίτα Δόμινου, Ανδρέας Κατσικούδης, Ανδρέας Σπίνος, Νατάσσα Λαντζάκη, Σωτήρης Τούλης, Γιώργος Μπουλασίδης, Κυριάκος Αναστασόπουλος, Φιλοθέη, Ζαχαρούλα Καλομινίδου, Μπάμπης Ντιρίντης, Νώντας Κλεάνθης, Κώστας Σκοπελίτης, Ελίνα Παπανικολάου

Είσοδος ελεύθερη

Οι φωτογραφίες πωλούνται προς 10 ευρώ η μία και όλα τα  έσοδα θα διατεθούν στην "ΕΛΙΖΑ, Εταιρία κατά της Κακοποίησης του Παιδιού"  eliza.org.gr

Εγκαίνια: Παρασκευή 24 Μαϊου  20.00

 Ώρες λειτουργίας έκθεσης 24 - 26 Μαϊου: 18.00 - 22.00 

Cinemarian, Σισμάνη 16 (πλησίον Μετρό Φιξ), Αθήνα

Επιμέλεια έκθεσης: Ανδρέας Κατσικούδης

Αφίσα: Νατάσσα Λαντζάκη

Χορηγοί Επικοινωνίας: Περιοδικό Photonet

                                                For Free.gr

  

ΔΙΑΦΡΑΓΜΑ 26

Η ομάδα Διάφραγμα 26 είναι μία φωτογραφική ομάδα με έδρα την Αθήνα.

Αποτελείται από επαγγελματίες κι ερασιτέχνες φωτογράφους κι έχει ως συντονιστή της τον δάσκαλο φωτογραφίας Ανδρέα Κατσικούδη. Στεγάζεται στο Cinemarian.

Διοργανώνει εκθέσεις, παρουσιάσεις φωτογράφων, φωτο-εξορμήσεις, ομιλίες και προβολές ταινιών για τη φωτογραφία. Καλύπτει δωρεάν επιλεγμένες εκδηλώσεις κοινωνικού χαρακτήρα. Διοργανώνει επίσης στην Αθήνα το PHOTO SUNDAY και κάθε χρόνο ένα φεστιβάλ με συμμετοχή καλλιτεχνών από όλα τα είδη τέχνης.

www.diafragma26.gr

Τις ίδιες ημερομηνίες παρουσιάζεται στο Cinemarian και η έκθεση ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΚΛΕΙΣΤΡΟ - οι φετινοί μαθητές στα σεμινάρια φωτογραφίας (αρχάριοι και προχωρημένοι) του Ανδρέα Κατσικούδη

Έκθεση Φωτογραφίας (Αθήνα)

23 Νέοι Φωτογράφοι!

Φωτογραφική Ομάδα ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΚΛΕΙΣΤΡΟ

Cinemarian 

24 – 26 Μαΐου 2019

Οι φετινοί μαθητές του Ανδρέα Κατσικούδη (αρχάριοι και προχωρημένοι) παρουσιάζουν τις καλύτερες φωτογραφίες τους και σας προσκαλούν να τους γνωρίσετε!

Εικόνες από τις αγαπημένες μας πόλεις, μοναδικά φυσικά τοπία, πορτρέτα που ψάξαμε πολύ για να τα βρούμε, γυμνά με πειραματικό βλέμμα, σκηνοθετημένες φωτογραφίες, αλλά περισσότερες είναι οι αυθόρμητες που ψάχνουν την αποφασιστική στιγμή, δρόμοι φωτεινοί, αλλά κυρίως ... σκοτεινοί, χρώμα πολύ, φυσικά όμως και ασπρόμαυρη απεικόνιση...

Το θέμα της έκθεσης αυτής είναι η αγάπη μας για τη φωτογραφία!

Συμμετέχουν

Χρηστάκη Μαίρη, Μαστρογιαννοπούλου Φρύνη, Παπαδόπουλος Θανάσης, Ανδρικοπούλου Χριστίνα, Ταχτσίδου Εύα, , Ζιώγκα Εύα, Χρυσού Δέσποινα, Σταυρίδης Σταύρος, Δόμινου Χριστίνα, Je_on Papageorgiou, Λογκαράκης Γιάννης, Ματτέ Μαρούσα - τμήμα αρχάριων

Γαλάνης Κώστας, Αυγερόπουλος Κωνσταντίνος, Ασημακοπούλου Έλενα, Κουππή Χριστίνα, Βαρούτα Κατερίνα, Πέτροβας Αχιλλέας, Ευαγγέλου Κώστας, Σταμπάνης Κώστας, Λαντζάκη Νατάσσα, Τσακιράκη Άντζελα, Διαμαντοπούλου Αμαλία - τμήμα προχωρημένων

Είσοδος ελεύθερη

Οι φωτογραφίες πωλούνται προς 10 ευρώ η μία και όλα τα  έσοδα θα διατεθούν στην "ΕΛΙΖΑ, Εταιρία κατά της Κακοποίησης του Παιδιού"  eliza.org.gr

Εγκαίνια: Παρασκευή 24 Μαΐου στις 20.00

 Ώρες λειτουργίας έκθεσης: 24 - 26 Μαΐου: 18.00 - 22.00 

Cinemarian, Σισμάνη 16 (πλησίον Μετρό Φιξ), Αθήνα

Επιμέλεια έκθεσης: Ανδρέας Κατσικούδης

Συντονισμός έκθεσης: Νατάσσα Λαντζάκη, Φρύνη Μαστρογιαννοπούλου

Αφίσα: Νατάσσα Λαντζάκη

Χορηγοί Επικοινωνίας: Περιοδικό Photonet

                                                For Free.gr

Σημειώσεις για τη φωτογραφία (Παρουσίαση βιβλίου)

Άλφρεντ Στίγκλιτζ, Σημειώσεις για τη φωτογραφία

Ο Alfred Stieglitz αν και ξεκίνησε με πικτοριαλιστικές τεχνικές στη συνέχεια κατάλαβε ότι η φωτογραφία δεν χρειάζεται τη ζωγραφική ή γενικότερα μη φωτογραφικές τεχνικές για να γίνει τέχνη. 

Πάλεψε με όλες του τις δυνάμεις για 40 χρόνια με αυτό το στόχο, η φωτογραφία να θεωρηθεί τέχνη. Οργάνωσε εκθέσεις, προέδρευσε σε φωτογραφικές λέσχες, εξέδωσε περιοδικά, ανακάλυψε και προώθησε φωτογραφικά ταλέντα σαν τον Paul Strand , γνώρισε στη Νέα Υόρκη τη μοντέρνα τέχνη εκθέτοντας ζωγραφική και γλυπτική Ευρωπαίων μοντερνιστών στη μικρή γκαλερί του, συσπείρωσε γύρω του μερικούς από τους πιο δημιουργικούς καλλιτέχνες της εποχής του που αναζητούσαν μια τέχνη αμερικάνικη...

Το βιβλίο αυτό σε επιμέλεια και μετάφραση Μάκη Μωραϊτη, περιλαμβάνει ανάλυση του έργου του Στίγκλιτς, φωτογραφίες του από διάφορες περιόδους, αλλά κυρίως κείμενα του δημιουργού που δείχνουν το πάθος του και τις ενέργειες που έκανε για την προώθηση της φωτογραφίας. 

Λίγες συμβουλές του Στίγκλιτζ για τους φωτογράφους:

 Συνεπώς η καλύτερη συμβουλή είναι να μελετήσει τις καλύτερες εικόνες σε όλα τα μέσα τέχνης - από τη ζωγραφική στη φωτογραφία - να μελετήσει ξανά και ξανά, να τα αναλύσει, να εμποτιστεί από αυτά μέχρι ασυνείδητα αυτά γίνουν μέρος της αισθητικής του ύπαρξης. Στη συνέχεια αν υπάρχει ίχνος πρωτοτυπίας μέσα του, ενστικτωδώς θα διασκευάσει αυτά που έχει κάνει μέρος του εαυτού του και ωθούμενος από την προσωπικότητά του θα εξελίξει αυτό που ονομάζεται στιλ. 

Να αποφεύγετε τα βιβλία που μιλούν για σύνθεση έργων, να τα αποφεύγεται σαν την πανώλη διότι θα καταστρέψουν στο μυαλό σας όλες τις σκέψεις που κάνετε και θα αφήσουν μόνο τη φόρμουλα που σας προτείνουν. Εάν δεν μπορείτε να διδάξετε οι ίδιοι τους εαυτούς σας και πρέπει να διδαχθείτε από κάποιον άλλο, τότε βρείτε έναν δάσκαλο με ανοιχτό μυαλό, αλλά φυλάξτε καλά την πρωτοτυπία σας ως το πολύτιμο εκείνο αγαθό που θα σας γλιτώσει από την καταστροφή που θα είναι η εκ μέρους σας παραγωγή τυποποιημένων έργων. Και να συμπληρώσω εγώ, ότι η τέχνη σιχαίνεται την τυποποίηση. 

Υπάρχουν πολλές σχολές ζωγραφικής. Γιατί να μην υπάρχουν και πολλές σχολές φωτογραφίας; Το θέμα δεν είναι να η μία άποψη είναι σωστή ή η άλλη, αλλά το γεγονός ότι υπάρχει αλήθεια εκεί και αυτή πρέπει να είναι η βάση όλων των έργων τέχνης. 

Η έκδοση αυτή είναι ωραία επιμελημένη και προτείνεται στις φίλες και φίλους της φωτογραφίας.

Άλφρεντ Στίγκλιτζ, Σημειώσεις για τη φωτογραφία, 
επιμ. Μάκης Μωραϊτης, Παρασκήνιο, Αθήνα 2015

Φτιάξε ταινία με το κινητό σου!

Εντατικό Σεμινάριο στο Cinemarian

Φτιάξε ταινία με το κινητό σου!

Φωτογραφία, ήχος, μοντάζ, μιξάζ, σκηνοθεσία, σενάριο

Μια εισαγωγή στον κινηματογράφο με ελάχιστα μέσα

Η ψηφιακή τεχνολογία επιτρέπει στον καθένα μας να γυρίσει ταινία

Ελάτε να μάθουμε τις βασικές τεχνικές βιντεοσκόπησης και να κάνουμε μια εισαγωγή στη γλώσσα του κινηματογράφου

Εξοπλισμός: Κινητό τηλέφωνο που τραβάει βίντεο HD, κάποιο δωρεάν πρόγραμμα μοντάζ για κινητό

Προαιρετικά: Δεύτερο κινητό (για ηχογράφηση) και λάπτοπ (για μοντάζ)

Δεν απαιτούνται προηγούμενες γνώσεις.

Ενδεικτικό πρόγραμμα

Φωτογραφία (φως, κάδρο, σύνθεση, φακοί)  

Σενάριο 

Ήχος και μουσική 

Κινητό τηλέφωνο (αξεσουάρ για λήψη βίντεο, ήχου,  εφαρμογές για λήψη και επεξεργασία), σταθεροποίηση 

Σκηνοθεσία, ρακόρ (πού βάζουμε την κάμερα και γιατί, τρόπος σύνδεσης των πλάνων) 

Μοντάζ (στο κινητό και στον υπολογιστή με δωρεάν προγράμματα) 

Το σεμινάριο θα ολοκληρωθεί σε δυο Δευτέρες του Ιουνίου σε συνολικά 6 ώρες

Δευτέρα 17 Ιουνίου (Αγ. Πνεύματος) 18:00 – 21:00

Δευτέρα 24 Ιουνίου 18:00 – 21:00

Το κόστος είναι 60 ευρώ και πληρώνεται στο πρώτο μάθημα

Κρατήσεις θέσεων και ερωτήσεις στο akatsikoudis@yahoo.com

Ο Ανδρέας Κατσικούδης  διδάσκει φωτογραφία από το 2005 και κινηματογράφο από το 2011.  Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών και έχει μόνιμη συνεργασία με το Cinemarian.

Εντατικό σεμινάριο φωτογραφίας (Αθήνα, Ιούνιος 2019)

Κάθε Τετάρτη του Ιουνίου 19:00 - 22:00 στο Cinemarian

Εισαγωγή στη Φωτογραφία 
Ένα εντατικό σεμινάριο για αρχάριους

Ενδεικτικό πρόγραμμα

• Σωστές ρυθμίσεις της μηχανής και χρησιμοποίηση έτοιμων προγραμμάτων της

• Διαφράγματα, ταχύτητες, ISO (πώς παγώνουμε π.χ. την κίνηση ή τι ρυθμίσεις έχουμε το βράδυ...)

• Φως. Δημιουργική χρήση φυσικού και τεχνητού φωτός.

• Φακοί. Ευρυγώνιος, κανονικός, τηλεφακός. Πότε για παράδειγμα κάνουμε ζουμ και γιατί...

• Εισαγωγή στο πορτρέτο, στην ταξιδιωτική και στη νυχτερινή φωτογραφία.

• Τι είναι το καδράρισμα και η σύνθεση στη φωτογραφία.

• Βασική επεξεργασία στον υπολογιστή μέσα από δωρεάν προγράμματα και εισαγωγή στο Photoshop

• Τρόπους για να βελτιώσουμε την αισθητική μας και να έχουμε διαρκή εξέλιξη

Θα γίνει σύντομη αναφορά στη φωτογραφία ως τέχνη

Κάθε εβδομάδα θα υπάρχει άσκηση για το σπίτι και υλικό για μελέτη και κάθε -Κυριακή προαιρετική φωτο-βόλτα για να κάνουμε πρακτική και στο δρόμο.

Εισηγητές: Ανδρέας Κατσικούδης, Μπάμπης Ντιρίντης

Κόστος: 60 ευρώ (πληρώνεται στο πρώτο μάθημα Τετάρτη 5 Ιουνίου)

Εξοπλισμός: οτιδήποτε έχετε ως φωτογραφική μηχανή (κινητά δεκτά)

Μικρό τμήμα  ( κλείστε έγκαιρα θέση στο akatsikoudis@yahoo.com )

Cinemarian, Σισμάνη 16 (πλησίον Μετρό Φιξ), Αθήνα

Η Εικόνα και το Βλέμμα

John Berger, Η εικόνα και το βλέμμα

Το βιβλίο του John Berger, Ways of Seeing, μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε στα ελληνικά, αλλά έχει εξαντληθεί εδώ και καιρό. Το έψαξα με επιμονή γιατί υπήρχε ως αναφορά σε πολλά άλλα βιβλία που ασχολούνται με την εικόνα γενικά και τη φωτογραφία ειδικότερα. Τελικά το παρήγγειλε ο μαθητής μου Κώστας Γαλάνης από την Αγγλία και μου το δάνεισε.

Η αφορμή για αυτό το βιβλίο υπήρξε μια εκπομπή που επιμελήθηκε και παρουσίασε με ίδιο τίτλο ο συγγραφέας στο BBC το 1972. Τα τέσσερα επεισόδια υπάρχουν στο youtube και αξίζει να τα δείτε γιατί παρουσιάζουν και τις εικόνες παραδείγματα για αυτά που θέλει να εκφράσει ο Berger.

Το πρώτο επεισόδιο αφορά την αλλαγή που έφερε η φωτογραφία στο πώς βλέπουμε την τέχνη του παρελθόντος, το δεύτερο πώς παρουσιάζεται το γυναικείο γυμνό στη δυτική τέχνη, το τρίτο την αλλαγή στην τέχνη που έφερε η ρεαλιστικότατη ελαιογραφία (κάτι σαν η φωτογραφία της εποχής) και το τέταρτο πώς βασίζεται η σύγχρονη  φωτογραφία στη ζωγραφική παράδοση για να μας πουλήσει κάτι ή για να μας επηρεάσει.

Η εκπομπή και το βιβλίο επηρέασαν τόσο τους καλλιτέχνες όσο και τους θεωρητικούς, γιατί με απλό τρόπο και συγκεκριμένα παραδείγματα αποδεικνύει ότι οι εικόνες δεν είναι αθώες, οι εικόνες (φυσικά και οι φωτογραφίες) δεν είναι πραγματικότητα, αλλά ένας τρόπος βλέμματος που μας εκπαιδεύει πώς να βλέπουμε με τη σειρά μας τον κόσμο.

Αυτό το βιβλίο θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία όλου του κόσμου, για να μαθαίνουμε έγκαιρα ότι κάθε εικόνα μεταφέρει ένα μήνυμα και αποτελεί μια συγκεκριμένη αναπαράσταση του κόσμου. Στην Εποχή της Εικόνας (όπως ονομάζουν πολλοί αυτή που ζούμε) δεν είναι δυνατόν να μην ξέρουμε κάποια βασικά πράγματα για την "αλήθεια" της και την "γραμματική" της.

(Το έλεγα κι εγώ καιρό σε κάποιο φίλο, παλιότερο μου μαθητή στο τμήμα προχωρημένων, που ασχολείται έντονα με τη μόδα: μελέτησε τους κλασικούς ζωγράφους, είναι όλα εκεί!)