 |
Παύλος Κοζαλίδης
|
 |
| Πηγή φωτ.: BiblioNet
Ο Κουλέσοφ είναι από τους πρώτους θεωρητικούς του κινηματογράφου. Ασχολήθηκε με την αισθητική του, έκανε πολλά πειράματα (τα περισσότερα αφορούν τη δύναμη του μοντάζ), ταινίες, δίδαξε κινηματογράφο (πολλοί σημαντικοί Ρώσοι σκηνοθέτες πέρασαν από τα χέρια του) και πάλεψε για την αγαπημένη του τέχνη απέναντι σε ένα καθεστώς που δεν καταλάβαινε τους πειραματισμούς και τις αναζητήσεις του...
Έκανε κάποια λάθη (όπως στην προσπάθειά του να κωδικοποιήσει τις κινήσεις κι εκφράσεις των ηθοποιών), αλλά αυτά που πρόσφερε ήταν πολλά περισσότερα. Είναι γνωστό το πείραμα ΚΟΥΛΕΣΟΦ που δείχνει πώς το μοντάζ καθορίζει το κάθε πλάνο, το νόημα τελικά της ταινίας. Σε αυτό το πείραμα ο θεατής βλέπει στο πρόσωπο ενός Ρώσου ηθοποιού την πείνα, τη λύπη ή τη χαρά, ενώ αυτός είναι ανέκφραστος και υποβάλλονται όλα αυτά τα συναισθήματα από αυτό που υποτίθεται ότι κοιτάζει (δηλαδή το επόμενο πλάνο)...
Μελέτησε προσεκτικά τον αμερικάνικο κινηματογράφο και πρότεινε λύσεις και ιδέες στους συμπατριώτες του σκηνοθέτες που στην αρχή ήταν αρκετά ερασιτέχνες στις παραγωγές τους (δεν ήταν μόνο οικονομικό το θέμα).
Μίλησε και έγραψε για όλα τα στάδια μιας ταινίας και πρότεινε λύσεις, λέγοντας όμως στα μαθήματά του ότι τελικά δεν υπάρχουν απαραβίαστοι κανόνες.
Σε αυτό το βιβλίο βλέπουμε τις βασικές θέσεις του και είναι ιδιαίτερα χρήσιμο σε όποιον αγαπάει τον κινηματογράφο - ειδικά στους νέους σκηνοθέτες.
Η τέχνη του κινηματογράφου, Λεβ ΚουλέσοφΑιγόκερως, 2008 |
|
Παύλος Κοζαλίδης
|
|
| Πηγή φωτ.: BiblioNet
Ο Κουλέσοφ είναι από τους πρώτους θεωρητικούς του κινηματογράφου. Ασχολήθηκε με την αισθητική του, έκανε πολλά πειράματα (τα περισσότερα αφορούν τη δύναμη του μοντάζ), ταινίες, δίδαξε κινηματογράφο (πολλοί σημαντικοί Ρώσοι σκηνοθέτες πέρασαν από τα χέρια του) και πάλεψε για την αγαπημένη του τέχνη απέναντι σε ένα καθεστώς που δεν καταλάβαινε τους πειραματισμούς και τις αναζητήσεις του...
Έκανε κάποια λάθη (όπως στην προσπάθειά του να κωδικοποιήσει τις κινήσεις κι εκφράσεις των ηθοποιών), αλλά αυτά που πρόσφερε ήταν πολλά περισσότερα. Είναι γνωστό το πείραμα ΚΟΥΛΕΣΟΦ που δείχνει πώς το μοντάζ καθορίζει το κάθε πλάνο, το νόημα τελικά της ταινίας. Σε αυτό το πείραμα ο θεατής βλέπει στο πρόσωπο ενός Ρώσου ηθοποιού την πείνα, τη λύπη ή τη χαρά, ενώ αυτός είναι ανέκφραστος και υποβάλλονται όλα αυτά τα συναισθήματα από αυτό που υποτίθεται ότι κοιτάζει (δηλαδή το επόμενο πλάνο)...
Μελέτησε προσεκτικά τον αμερικάνικο κινηματογράφο και πρότεινε λύσεις και ιδέες στους συμπατριώτες του σκηνοθέτες που στην αρχή ήταν αρκετά ερασιτέχνες στις παραγωγές τους (δεν ήταν μόνο οικονομικό το θέμα).
Μίλησε και έγραψε για όλα τα στάδια μιας ταινίας και πρότεινε λύσεις, λέγοντας όμως στα μαθήματά του ότι τελικά δεν υπάρχουν απαραβίαστοι κανόνες.
Σε αυτό το βιβλίο βλέπουμε τις βασικές θέσεις του και είναι ιδιαίτερα χρήσιμο σε όποιον αγαπάει τον κινηματογράφο - ειδικά στους νέους σκηνοθέτες.
Η τέχνη του κινηματογράφου, Λεβ ΚουλέσοφΑιγόκερως, 2008 |
