Γεννιόμαστε ή γινόμαστε δημιουργικοί; Τι είναι αυτό που διακρίνει την καλλιτεχνική ιδιοφυΐα του Πικάσο ή του Μότσαρτ από την επιδεξιότητα με την οποία ο Δαρβίνος ή ο Κέπλερ κατάφεραν να παρατηρήσουν την πραγματικότητα με καινούργια μάτια; Πώς αναπτύσσεται το δημιουργικό πνεύμα;
Αυτό το βιβλίο δίνει μια συνολική εικόνα των πτυχών της δημιουργικότητας: τις βιολογικές και πολιτισμικές της ρίζες, τα χαρακτηριστικά μιας δημιουργικής προσωπικότητας, τους μηχανισμούς με τους οποίους ο εγκέφαλος επεξεργάζεται πρωτοποριακές ιδέες. (από το εξώφυλλο του βιβλίου)
Η γνώμη μου:
Ενδιαφέρον εισαγωγικό βιβλίο στο θέμα της Δημιουργικότητας. Λίγες πρακτικές προτάσεις έχει, αλλά είναι εφαρμόσιμες και σε βάζουν στο πνεύμα του θέματος. Το πιο ουσιαστικό κεφάλαιο του είναι το "Αύξηση της Δημιουργικότητας", το οποίο προτείνει συγκεκριμένες στρατηγικές και το γενικότερο κλίμα που πρέπει να υπάρχει (σε ένα σχολείο, σε μια ομάδα, σε μια επιχείρηση κλπ). Η δημιουργικότητα καλλιεργείται, αλλά πρέπει πρώτα να το θελήσεις και να το προσπαθήσεις...
Ένα υπέροχο περιοδικό που με εντυπωσίασε με τα θέματα του, τον τρόπο γραφής, την αισθητική του και την αισιοδοξία που το διαπνέει, μα περισσότερο από όλα με τον σκοπό του!
Πωλείται αποκλειστικά στους δρόμους (Αθήνα και Θεσσαλονίκη) από ανθρώπους που είναι άστεγοι ή ζουν με ελάχιστους πόρους και τα μισά χρήματα από τα 3 ευρώ που κοστίζει πηγαίνουν σε αυτούς...
Κυκλοφορεί την τελευταία Τετάρτη κάθε μήνα.
Την Τετάρτη 27 Μαϊου 2015 διοργανώνει συναυλία στην Τεχνόπολη (είσοδος 5 ευρώ). Θα είμαι εκεί φυσικά με τη φωτογραφική μου... - ΝΕΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: Λόγω καιρικών συνθηκών η συναυλία θα γίνει τελικά την Τρίτη 2 Ιουνίου!
Ποζάρεις, χαμογελάς, ψάχνεις το ιδανικό φως, την πλευρά που
σε αναδεικνύει, το ρούχο που εντυπωσιάζει...
Αντιγράφεις ωραία τσιτάτα, σπας το μυαλό σου να βρεις κάτι
έξυπνο, ποστάρεις φωτογραφίες και βίντεο που νομίζεις ότι δείχνουν άποψη...
Πόσες ώρες διαθέτεις για τη διαδικτυακή σου εικόνα; Πόση
ενέργεια σπαταλάς για την εικονική σου ταυτότητα;
Τίποτα δεν είναι κακό (αν γίνεται με μέτρο) και όλοι έχουμε
δικαίωμα στη ματαιοδοξία στον ένα ή στον άλλο βαθμό! Υπάρχουν όμως και προτεραιότητες
στη ζωή...
Όπως το γυμναστούμε (ένα σώμα έχουμε, μια υγεία), να
διαβάσουμε ένα λογοτεχνικό βιβλίο (κι όχι ξεκομμένες φράσεις από το ίντερνετ)
και το κυριότερο να μιλήσουμε με κανένα φίλο ή έστω γνωστό – συγκρίνεται αυτό με τα likes των αγνώστων;
24 ώρες έχει κάθε μέρα. Όσο πιο πολύ ζούμε στον ψηφιακό
κόσμο τόσο λιγότερο ζούμε πραγματικά. Και κανένας (σχεδόν) δεν πέτυχε τους
στόχους του ζώντας ως άβαταρ...
Κάθε φορά που οργανώνω κάτι ομαδικό και ψάχνω συνεργάτες κι
έργα τέχνης, το μυαλό μου πάει μόνο σε όσους έχω γνωρίσει πρόσωπο με πρόσωπο
και αγνοώ -ασυνείδητα- τους χιλιάδες διαδικτυακούς μου “φίλους”...
Στο βιβλίο επιχειρείται η αναζήτηση του ρομαντικού κοσμοειδώλου στον κινηματογράφο και η μελέτη της εκάστοτε δραματοποίησης της συγκεκριμένης προοπτικής. Μιας στοχαστικής εικόνας για το σύμπαν, τη ζωή, το ανθρώπινο υποκείμενο και την έγχρονη εμπειρία που διαμορφώθηκε από την ευρωπαϊκή ρομαντική λογοτεχνία και φιλοσοφία και, περνώντας μέσα από τη μορφή του ρομαντικού ήρωα, αρθρώθηκε σε έναν συνολικό θεωρητικό και καλλιτεχνικό προσανατολισμό...
(αντιγραφή από το εξώφυλλο του βιβλίου)
Η άποψή μου: Δύσκολο στη γλώσσα του (σε κάποια σημεία αρκετά ακαδημαϊκό) θίγει ένα σημαντικό θέμα που αφορά τη μυθολογία του κινηματογράφου. Η συγγραφέας του έχει μελετήσει βαθιά το θέμα και μας δίνει ένα άλλο τρόπο να ξαναδούμε αγαπημένες μας ταινίες. Απαραίτητο για τους φίλους και φίλες που θέλουν να εμβαθύνουν στην αγαπημένη τους τέχνη! Ειδικά το προτείνω σε κριτικούς κινηματογράφου και φυσικά σε σκηνοθέτες...
Σχετικά κείμενα: Η Λογοτεχνία κι ο Κινηματογράφους (link)
Ξεκινάμε και θεατρικές παραστάσεις στο Cinemarian!
Μια πότε γλυκιά, πότε πικρή, πότε αστεία και πότε δραματική κομεντί... Η Γυναίκα loser ( πονεμένες ιστορίες) ακολουθεί την πορεία της σύγχρονης γυναίκας. Από την εφηβεία στην ενηλικίωση κι από εκει στην εμμηνόπαυση, από τις φιλελεύθερες του '80 στις μοναχικές καριερίστες του 2000, από τις μεγαλομάνες στις χωρισμένες μαμάδες, από τις μεσαίες super επιτυχημένες του 2008 στις super απελπισμένες του 2014. Και φυσικά οι γυναίκες δεν είναι μόνες τους , οι άνδρες, είτε μαζί είτε χώρια, είναι εκεί στο ίδιο ταξίδι, άλλοτε με γέλιο κι άλλοτε με κλάμα, σ΄ ένα ταξίδι προς την Γνώση... H ''ΓΥΝΑΙΚΑ LOSER'' πρωτογράφτηκε από τη Βίλη Σωτηροπούλου το 2000, κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Δωδώνη και ανέβηκε στο Θέατρο της Ημέρας σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόρτζου. Το 2008 ανέβηκε στο Θέατρο Χώρα σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μπογδάνου. Το 2011 η συγγραφέας ''πείραξε'' το έργο κάνοντας προσθέσεις και αφαιρέσεις και ανέβηκε πάλι σε σκηνοθεσία του Μπογδάνου στο Θέατρο Eliart. Σάββατο 16 Μαϊου στις 9:15 μ.μ. ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ : Βιλη Σωτηροπούλου
Διάρκεια : 95' (με διάλειμμα) - είσοδος 10 ευρώ (με κρασί ή μπίρα)
Ο ανεξάρτητος χώρος προβολής ταινιών «Cinemarian» δημιουργήθηκε πρόσφατα στην Αθήνα από αγάπη για την έβδομη τέχνη και τον πολιτισμό εν γένει. Διαθέτει αίθουσα προβολής 50 ατόμων και φουαγιέ.Όλοι οι χώροι κλιματίζονται.
Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος του περιοδικού Grey - διαβάστε το εδώ! Το επίπεδο είναι σπουδαίο και είμαστε τυχεροί που κάποιοι μας προσφέρουν τόσο όμορφα πράγματα! Γυμναστική για το βλέμμα μας... Με φωτογραφίες των:Brandon Crockett, Vakarcs Loránd-Vela, Eleni Onasoglou, Dimitris Mytas
grey is an online black and white photography magazine that is published on a quarterly basis. Its purpose lies in presenting portfolios of artists who use the means of photography to express themselves. grey was founded in 2009 by Constantinos Andronis and has since featured portfolios of both established and amateur photographers.
Γεννιόμαστε ή γινόμαστε δημιουργικοί; Τι είναι αυτό που διακρίνει την καλλιτεχνική ιδιοφυΐα του Πικάσο ή του Μότσαρτ από την επιδεξιότητα με την οποία ο Δαρβίνος ή ο Κέπλερ κατάφεραν να παρατηρήσουν την πραγματικότητα με καινούργια μάτια; Πώς αναπτύσσεται το δημιουργικό πνεύμα;
Αυτό το βιβλίο δίνει μια συνολική εικόνα των πτυχών της δημιουργικότητας: τις βιολογικές και πολιτισμικές της ρίζες, τα χαρακτηριστικά μιας δημιουργικής προσωπικότητας, τους μηχανισμούς με τους οποίους ο εγκέφαλος επεξεργάζεται πρωτοποριακές ιδέες. (από το εξώφυλλο του βιβλίου)
Η γνώμη μου:
Ενδιαφέρον εισαγωγικό βιβλίο στο θέμα της Δημιουργικότητας. Λίγες πρακτικές προτάσεις έχει, αλλά είναι εφαρμόσιμες και σε βάζουν στο πνεύμα του θέματος. Το πιο ουσιαστικό κεφάλαιο του είναι το "Αύξηση της Δημιουργικότητας", το οποίο προτείνει συγκεκριμένες στρατηγικές και το γενικότερο κλίμα που πρέπει να υπάρχει (σε ένα σχολείο, σε μια ομάδα, σε μια επιχείρηση κλπ). Η δημιουργικότητα καλλιεργείται, αλλά πρέπει πρώτα να το θελήσεις και να το προσπαθήσεις...
Ένα υπέροχο περιοδικό που με εντυπωσίασε με τα θέματα του, τον τρόπο γραφής, την αισθητική του και την αισιοδοξία που το διαπνέει, μα περισσότερο από όλα με τον σκοπό του!
Πωλείται αποκλειστικά στους δρόμους (Αθήνα και Θεσσαλονίκη) από ανθρώπους που είναι άστεγοι ή ζουν με ελάχιστους πόρους και τα μισά χρήματα από τα 3 ευρώ που κοστίζει πηγαίνουν σε αυτούς...
Κυκλοφορεί την τελευταία Τετάρτη κάθε μήνα.
Την Τετάρτη 27 Μαϊου 2015 διοργανώνει συναυλία στην Τεχνόπολη (είσοδος 5 ευρώ). Θα είμαι εκεί φυσικά με τη φωτογραφική μου... - ΝΕΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: Λόγω καιρικών συνθηκών η συναυλία θα γίνει τελικά την Τρίτη 2 Ιουνίου!
Ποζάρεις, χαμογελάς, ψάχνεις το ιδανικό φως, την πλευρά που
σε αναδεικνύει, το ρούχο που εντυπωσιάζει...
Αντιγράφεις ωραία τσιτάτα, σπας το μυαλό σου να βρεις κάτι
έξυπνο, ποστάρεις φωτογραφίες και βίντεο που νομίζεις ότι δείχνουν άποψη...
Πόσες ώρες διαθέτεις για τη διαδικτυακή σου εικόνα; Πόση
ενέργεια σπαταλάς για την εικονική σου ταυτότητα;
Τίποτα δεν είναι κακό (αν γίνεται με μέτρο) και όλοι έχουμε
δικαίωμα στη ματαιοδοξία στον ένα ή στον άλλο βαθμό! Υπάρχουν όμως και προτεραιότητες
στη ζωή...
Όπως το γυμναστούμε (ένα σώμα έχουμε, μια υγεία), να
διαβάσουμε ένα λογοτεχνικό βιβλίο (κι όχι ξεκομμένες φράσεις από το ίντερνετ)
και το κυριότερο να μιλήσουμε με κανένα φίλο ή έστω γνωστό – συγκρίνεται αυτό με τα likes των αγνώστων;
24 ώρες έχει κάθε μέρα. Όσο πιο πολύ ζούμε στον ψηφιακό
κόσμο τόσο λιγότερο ζούμε πραγματικά. Και κανένας (σχεδόν) δεν πέτυχε τους
στόχους του ζώντας ως άβαταρ...
Κάθε φορά που οργανώνω κάτι ομαδικό και ψάχνω συνεργάτες κι
έργα τέχνης, το μυαλό μου πάει μόνο σε όσους έχω γνωρίσει πρόσωπο με πρόσωπο
και αγνοώ -ασυνείδητα- τους χιλιάδες διαδικτυακούς μου “φίλους”...
Στο βιβλίο επιχειρείται η αναζήτηση του ρομαντικού κοσμοειδώλου στον κινηματογράφο και η μελέτη της εκάστοτε δραματοποίησης της συγκεκριμένης προοπτικής. Μιας στοχαστικής εικόνας για το σύμπαν, τη ζωή, το ανθρώπινο υποκείμενο και την έγχρονη εμπειρία που διαμορφώθηκε από την ευρωπαϊκή ρομαντική λογοτεχνία και φιλοσοφία και, περνώντας μέσα από τη μορφή του ρομαντικού ήρωα, αρθρώθηκε σε έναν συνολικό θεωρητικό και καλλιτεχνικό προσανατολισμό...
(αντιγραφή από το εξώφυλλο του βιβλίου)
Η άποψή μου: Δύσκολο στη γλώσσα του (σε κάποια σημεία αρκετά ακαδημαϊκό) θίγει ένα σημαντικό θέμα που αφορά τη μυθολογία του κινηματογράφου. Η συγγραφέας του έχει μελετήσει βαθιά το θέμα και μας δίνει ένα άλλο τρόπο να ξαναδούμε αγαπημένες μας ταινίες. Απαραίτητο για τους φίλους και φίλες που θέλουν να εμβαθύνουν στην αγαπημένη τους τέχνη! Ειδικά το προτείνω σε κριτικούς κινηματογράφου και φυσικά σε σκηνοθέτες...
Σχετικά κείμενα: Η Λογοτεχνία κι ο Κινηματογράφους (link)
Ξεκινάμε και θεατρικές παραστάσεις στο Cinemarian!
Μια πότε γλυκιά, πότε πικρή, πότε αστεία και πότε δραματική κομεντί... Η Γυναίκα loser ( πονεμένες ιστορίες) ακολουθεί την πορεία της σύγχρονης γυναίκας. Από την εφηβεία στην ενηλικίωση κι από εκει στην εμμηνόπαυση, από τις φιλελεύθερες του '80 στις μοναχικές καριερίστες του 2000, από τις μεγαλομάνες στις χωρισμένες μαμάδες, από τις μεσαίες super επιτυχημένες του 2008 στις super απελπισμένες του 2014. Και φυσικά οι γυναίκες δεν είναι μόνες τους , οι άνδρες, είτε μαζί είτε χώρια, είναι εκεί στο ίδιο ταξίδι, άλλοτε με γέλιο κι άλλοτε με κλάμα, σ΄ ένα ταξίδι προς την Γνώση... H ''ΓΥΝΑΙΚΑ LOSER'' πρωτογράφτηκε από τη Βίλη Σωτηροπούλου το 2000, κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Δωδώνη και ανέβηκε στο Θέατρο της Ημέρας σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόρτζου. Το 2008 ανέβηκε στο Θέατρο Χώρα σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μπογδάνου. Το 2011 η συγγραφέας ''πείραξε'' το έργο κάνοντας προσθέσεις και αφαιρέσεις και ανέβηκε πάλι σε σκηνοθεσία του Μπογδάνου στο Θέατρο Eliart. Σάββατο 16 Μαϊου στις 9:15 μ.μ. ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ : Βιλη Σωτηροπούλου
Διάρκεια : 95' (με διάλειμμα) - είσοδος 10 ευρώ (με κρασί ή μπίρα)
Ο ανεξάρτητος χώρος προβολής ταινιών «Cinemarian» δημιουργήθηκε πρόσφατα στην Αθήνα από αγάπη για την έβδομη τέχνη και τον πολιτισμό εν γένει. Διαθέτει αίθουσα προβολής 50 ατόμων και φουαγιέ.Όλοι οι χώροι κλιματίζονται.
Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος του περιοδικού Grey - διαβάστε το εδώ! Το επίπεδο είναι σπουδαίο και είμαστε τυχεροί που κάποιοι μας προσφέρουν τόσο όμορφα πράγματα! Γυμναστική για το βλέμμα μας... Με φωτογραφίες των:Brandon Crockett, Vakarcs Loránd-Vela, Eleni Onasoglou, Dimitris Mytas
grey is an online black and white photography magazine that is published on a quarterly basis. Its purpose lies in presenting portfolios of artists who use the means of photography to express themselves. grey was founded in 2009 by Constantinos Andronis and has since featured portfolios of both established and amateur photographers.
