Το Magnum είναι μία κοινότητα σκέψης

© Henri Cartier-Bresson / Magnum Photos

Κείμενο της Κονδύλω Μπούσμπουρα, ΔΙΑΦΡΑΓΜΑ 26

Magnum

«Το Magnum είναι μία κοινότητα σκέψης, μία μοιρασμένη ανθρώπινη αρετή, μία περιέργεια για το τι συμβαίνει στον κόσμο, ένας σεβασμός απέναντι στα πράγματα και μία επιθυμία να τα μεταγράψεις εικονικά».

Henri Cartier-Bresson

To Magnum, εμπορική εταιρία με μετόχους τους φωτογράφους του, δύο ρευμάτων, φωτορεπορτάζ για την πώληση φωτογραφιών σε διάφορα έντυπα και καλλιτεχνικό έργο, που διατηρούν την υψηλή ποιότητα του πρακτορείου, αποτυπώνοντας τον κόσμο «όχι μόνο σε αυτό που φαίνεται, αλλά και στον τρόπο που το έβλεπε κανείς».

Ιδρύθηκε μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, το 1947 από 4 φωτογράφους, καλύπτοντας διαφορετικές περιοχές του πλανήτη, με σκοπό να προωθήσουν την δουλειά τους απέναντι στον τότε ισχυρό ανταγωνισμό του φωτορεπορτάζ περιοδικών.

Δημιούργησαν το Magnum για να επιτρέψουν  στους καλούς φωτογράφους να εργάζονται έξω από τους όρους των περιοδικών. Η εταιρεία, που αρχικά εδρεύει στο Παρίσι και τη Νέα Υόρκη αποχώρησε από τη συμβατική πρακτική με δύο αρκετά ριζοσπαστικούς τρόπους:

·         το προσωπικό θα υποστήριζε και όχι θα κατεύθυνε τους φωτογράφους

·         τα πνευματικά δικαιώματα θα κρατούνται από τους δημιουργούς της εικόνας, όχι από τα περιοδικά που δημοσίευσαν το έργο. Αυτό σήμαινε ότι ένας φωτογράφος θα μπορούσε να αποφασίσει να καλύψει κάπου ένα γεγονός, να δημοσιεύσει τις φωτογραφίες σε ένα περιοδικό όπως το Life, αλλά ο οργανισμός θα μπορούσε να πουλήσει τις φωτογραφίες και σε περιοδικά σε άλλες χώρες, όπως το Paris Match και το Picture Post.

Ιδρυτές

Henri-Cartier Bresson  (22 Αυγούστου 1908 - 3 Αυγούστου 2004), Γάλλος. Κάλυπτε τις περιοχές Ινδία και Άπω Ανατολή.

Robert Capa (πραγματικό όνομα Endre Ernő Friedmann), (22 Οκτωβρίου 1913 – 25 Μαΐου 1954), Ούγγρος. Κάλυπτε όποιες περιοχές ήθελε, σκοτώθηκε κατά την κάλυψη γεγονότων.

David Seymour (Chim), (20 Νοεμβρίου 1911 – 10 Νοεμβρίου 1956), Πολωνός. Κάλυπτε την Ευρώπη, σκοτώθηκε κατά την κάλυψη γεγονότων.

                     

 George Rodger (19 Μαρτίου 1908 – 24 Ιουλίου 1995), Βρετανός. Κάλυπτε την Αφρική.

              

Το Magnum στον χρόνο

Η αλληλεπίδραση του ειδησεογραφικής και της καλλιτεχνικής φωτογραφίας, έδωσε στο Mugnum το ασπρόμαυρο στυλ στις φωτογραφίες του, που υιοθετήθηκε από όλα σχεδόν τα μέλη του, μέχρι την δεκαετία του 1980 και τις χαρακτήριζε μία ανθρωποκεντρική προσέγγιση των θεμάτων της παγκόσμιας επικαιρότητας, με κοινωνικό προβληματισμό.

Αρχικά το πρακτορείο είχε μία ανθρωποκεντρική προσέγγιση των θεμάτων της παγκόσμιας επικαιρότητας, με κοινωνικό προβληματισμό, σε ασπρόμαυρο, στυλ που υιοθετήθηκε από την συντριπτική πλειοψηφία των μελών του Magnum μέχρι την δεκαετία του 1980, όπως:

Bruce Davidson Αμερικάνος 1933                                 

Rene Burri Ελβετός 1933-2014          

Leonard Freed Αμερικανός 1929- 2006               

Raymond Depardon Γάλλος 1942                     

Gilles Peress Γάλλος 1946                                   

Josef Koudelka Τσεχοσλοβάκος/Γάλλος1938

Bruce Davidson, Magnum

Στην δεκαετία του 1990 το Magnum, εθεωρείτο από αρκετούς ένα ξεπερασμένο εικαστικά πρακτορείο και κινδύνευσε να παραγκωνιστεί από προσκήνιο, κατάφερε όμως να εκσυγχρονιστεί με τον ερχομό του Martin Parr, και αρκετά νέα μέλη έφεραν μία ανανεωτική αντίληψη της φωτογραφίας.

Το Magnum αλλάζει το 1994 κυρίως με τον Martin Parr (23 Μαΐου 1952), ο οποίος αφήνει τον ασπρόμαυρο ουμανισμό για να υιοθετήσει μία έγχρωμη προσέγγιση στην επιθετική κριτική του της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας. Με την πρώτη ματιά, οι φωτογραφίες του φαίνονται υπερβολικές, όμως αντιμετωπίζει τα θέματά του με κριτική και χιούμορ. Ως αποτέλεσμα, οι φωτογραφίες του είναι πρωτότυπες και διασκεδαστικές και κατανοητές. Αλλά ταυτόχρονα μας δείχνουν με τρόπο διεισδυτικό πώς ζούμε, πώς παρουσιάζουμε τους εαυτούς μας και τι εκτιμούμε.

© Martin Parr, Magnum Photos

Όμως υπάρχει και ο αντίλογος όπως ο Philip Jones Griffiths, που έγραψε μία από τις πιο λαμπρές σελίδες της ιστορίας του πρακτορείου ο οποιος θεωρεί ότι σήμερα το Magnum έχει πουλήσει την ψυχή του στο «καυτό» χρήμα που υπάρχει στην σύγχρονη τέχνη και διαμορφώνεται από γκαλερί, συλλέκτες, εκδότες.

Το Magnum έχει επηρεάσει  σε μεγάλο βαθμό την άποψη για την ποιοτική φωτογραφία, μέσω της φόρμας, του υψηλού κοντράστ, ασπρόμαυρες φωτογραφίες (στα πρώτα χρόνια), με ευρυγώνιο φακό, με στοιχεία πολλά και εντυπωσιακά στοιχεία, αλλά και την θεματολογία από τον αναπτυσσόμενο κόσμο ή την καθημερινή εξαθλιωμένη ζωή.

Τον Φεβρουάριο του 2010, η εταιρεία MSD Capital της Michael Dell, είχε αποκτήσει μια συλλογή περίπου 200.000 πρωτοτύπων ασπρόμαυρων εκτυπώσεων φωτογραφιών των μελών της Magnum, που χρονολογούνται από το 1929 έως το 2004. Δημιούργησε μια συνεργασία με το Κέντρο Harry Ransom στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν για να διατηρήσει, να καταγράψει και να κάνει τις φωτογραφίες διαθέσιμες στο ευρύ κοινό. Τον Σεπτέμβριο του 2013 η MSD Capital δωρίζει τη συλλογή στο Κέντρο Ransom.

Σήμερα υπάρχουν γραφεία του πρακτορείου στο Λονδίνο, Παρίσι, Τόκυο και Νέα Υόρκη. Στις μέρες μας στο Magnum οι πωλήσεις  φωτορεπορτάζ στα έντυπα μειώνονται, ενώ τα έσοδα από καλλιτεχνικές δραστηριότητες αυξάνονται.

Από το 2016 το πρακτορείο Magnum και το ηλεκτρονικό φωτογραφικό περιοδικό LensCulture διοργανώνουν φωτογραφικά βραβεία Magnum, βραβεύοντας  ταλαντούχους φωτογράφους από διαφορετικές χώρες.

Γιορτάζοντας το 2017 τα 70 χρόνια παρουσίας έχοντας ένα «μοναδικό φωτογραφικό αρχείο τόσο από την άποψη των παγκόσμιων γεγονότων όσο και των εικόνων της σύγχρονη ζωή», δίνει την υπόσχεση  να «συνδέσει περισσότερους ανθρώπους με τη σημασία της εικόνας και να συνεχίσει να λέει τις πιο σημαντικές ιστορίες του κόσμου».

Έλληνες φωτογράφοι στο πρακτορείο Magnum

Κωνσταντίνος Μάνος (12 Οκτωβρίου 1934), (Υπηκοότητα Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής)

Ο πρώτος Έλληνας φωτογράφος του Magnum, γεννημένος στη Νότια Καρολίνα από έλληνες μετανάστες. Παρακολούθησε το σχολικό σεμινάριο εργάστηκε στην εφημερίδα «The State» της Κολούμπια, ανακάλυψε το έργο του Μπρεσόν και  προσελήφθη από τη Φιλαρμονική της Βοστώνης ως επίσημος φωτογράφος της.

Στην Ελλάδα ήρθε τέλος του 1961, σε μικρό διαμέρισμα-εργαστήριο που του επέτρεπε να εξορμά στην ελληνική επαρχία  να φωτογραφίζει μόνο χωριά όπου δεν έχει φτάσει το ρεύμα. Αποτέλεσμα του ταξιδιού αυτού ήταν το βιβλίο του «A Greek Portfolio», το οποίο εκδόθηκε τελικά το 1972.

Με αυτές τις φωτογραφίες πήγε στο γραφείο του Magnum στο Παρίσι, το 1963, τις άφησε και επέστρεψε στη δουλειά του στην Ελλάδα, όπου έλαβε γράμμα που του ανακοίνωνε την αποδοχή του από πρακτορείο.

Σαν πρώτη του σοβαρή αποστολή ήταν στις νότιες αμερικανικές Πολιτείες, στον αγώνα για τα δικαιώματα των μαύρων, θεωρεί ο ίδιος. Φωτογραφίες του Μάνου βρίσκονται σήμερα στις μόνιμες συλλογές μουσείων όπως το MOMA της Νέας Υόρκης, της Εθνικής Βιβλιοθήκης του Παρισιού και ιδρυμάτων όπως του Τζορτζ Ιστμαν.

Για τους νεότερους έχει μια συμβουλή, αν θέλουν και εκείνοι να περάσουν τις πόρτες του Magnum: «Να τραβήξουν εικόνες που βγαίνουν από την καρδιά τους, για τον εαυτό τους, όχι τη φήμη ή τα χρήματα. Ανθρώπινες στιγμές, που δεν τις έχουμε ξαναδεί. Καλή φωτογραφία είναι εκείνη που ξέρεις ότι δεν πρόκειται να τραβηχτεί ξανά».

Νίκος Οικονοµόπουλος Καλαμάτα 1953.

Σπούδασε νομική και εργάσθηκε ως δημοσιογράφος και διαβάζοντας ένα βιβλίο του Cartier-Bresson μπήκε στον χώρο της φωτογραφίας.

«Δεν ξεκίνησα παίρνοντας μια μηχανή και φωτογραφίζοντας ηλιοβασιλέματα. Είδα ένα βιβλίο τού Cartier Bresson σε ηλικία 27 ετών και γοητεύθηκα. Αρχισα λοιπόν να παίρνω βιβλία. Για τα επόμενα τρία χρόνια είχα πάρει 30 βιβλία – ήταν και ακριβά τότε, δεν τα έβρισκες καν στην Ελλάδα».

Άρχισε να φωτογραφίζει το 1979 και έως το 1988 ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με τη φωτογραφία. Τη χρονιά εκείνη παραιτήθηκε από την εφημερίδα όπου εργαζόταν για να αφιερώσει όλο του το χρόνο στη φωτογραφία. Τα επόμενα δύο χρόνια ταξιδεύει και φωτογραφίζει στην Ελλάδα και στην Τουρκία.

Μπήκε στο Magnum το 1994 ξεκινώντας όταν «ένας ελληνοαμερικανός φωτογράφος τού Magnum, ο Κώστας Μάνος, ο οποίος μου είχε πει πως όταν ολοκληρώσω κάτι ­ τότε φωτογράφιζα στην Ελλάδα και στην Τουρκία ­ να του το στείλω. Με πρότεινε στη Γενική Συνέλευση του Magnum και με ψήφισαν. Από τότε άρχισα να στέλνω υλικό, το οποίο έχει διανεμηθεί αριστερά και δεξιά».

Το 1990 ψηφίζεται δόκιμο μέλος του MAGNUM και οι φωτογραφίες του αρχίζουν να δημοσιεύονται σε εφημερίδες και περιοδικά σε ολόκληρο τον κόσμο. Την ίδια χρονιά αρχίζει να φωτογραφίζει στις υπόλοιπες Βαλκανικές χώρες. Για τη δουλειά αυτή βραβεύεται το 1992 με το "Mother Jones Award" (Σαν Φρανσίσκο).

Βιβλιογραφία

Magnum Photos, Thames & Hudson, PHOTOFILE, 2008

www.dpgr.gr

http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=97438

http://www.tanea.gr/news/lifearts/article/4741375/?iid=2

https://www.rivellis.gr/el/articles/91-

https://news.utexas.edu/2010/02/02/hrc_magnum_photos

https://www.magnumphotos.com/

https://pro.magnumphotos.com/

Φωτογραφικό μπαζάρ για τον ΑΛΛΟ ΑΝΘΡΩΠΟ !

Φωτ.: Κονδύλω Μπούσμπουρα, ΔΙΑΦΡΑΓΜΑ 26 

Φωτογραφικό μπαζάρ, Αθήνα 2 Δεκεμβρίου 2017

«…να είμαστε καλλιτέχνες και χρήσιμοι άνθρωποι συγχρόνως!»

Η  τέχνη, η αλληλεγγύη , το πάθος και η αγάπη ενώνουν τις δυνάμεις τους.

Η φωτογραφική ομάδα ΔΙΑΦΡΑΓΜΑ 26 στηρίζει το έργο της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος»

Το Σάββατο 2 Δεκεμβρίου 2017 στις 5 - 9 μ.μ. η φωτογραφική ομάδα ΔΙΑΦΡΑΓΜΑ 26 γεμίζει τους τοίχους του σπιτιού του Άλλου Ανθρώπου (Πλαταιών 55 και Παραμυθίας, Κεραμικός) με φωτογραφίες.

Οι φωτογράφοι προσφέρουν κάθε  έργο τους στη συμβολική τιμή των 5 Ευρώ για να στηρίξουν το έργο που προσφέρει καθημερινά η κοινωνική κουζίνα.

Θα είναι μια μεγάλη γιορτή για τα γενέθλια της κοινωνικής κουζίνας «ο Άλλος Άνθρωπος» και σας περιμένουμε όλους.

Ευπρόσδεκτα και τρόφιμα όπως : κοφτό μακαρονάκι, κριθαράκι, πελτές ντομάτας και ελαιόλαδο.

   

ΔΙΑΦΡΑΓΜΑ 26

Η ομάδα Διάφραγμα 26 είναι μία φωτογραφική ομάδα με έδρα την Αθήνα.
Αποτελείται από επαγγελματίες κι ερασιτέχνες φωτογράφους κι έχει ως συντονιστή της τον δάσκαλο φωτογραφίας Ανδρέα Κατσικούδη. Στεγάζεται στο Cinemarian.

Διοργανώνει εκθέσεις, παρουσιάσεις φωτογράφων, φωτο-εξορμήσεις, ομιλίες και προβολές ταινιών για τη φωτογραφία. Καλύπτει δωρεάν επιλεγμένες εκδηλώσεις κοινωνικού χαρακτήρα. Διοργανώνει επίσης στην Αθήνα το PHOTO SUNDAY και κάθε χρόνο ένα φεστιβάλ με συμμετοχή καλλιτεχνών από όλα τα είδη τέχνης. Φέτος το Φεστιβάλ έχει τίτλο: ΟΥΤΟΠΙΑ και περιμένει δηλώσεις συμμετοχής από καλλιτέχνες!

www.diafragma26.gr

Κοινωνική κουζίνα «ο Άλλος Άνθρωπος»

Η ιδέα της κοινωνικής κουζίνας «Ο Άλλος Άνθρωπος» είναι μια κίνηση αλληλεγγύης και ένδειξης αγάπης προς τους συνανθρώπους μας, με την ελπίδα να αφυπνιστούν συνειδήσεις και να γίνουν κι άλλες παρόμοιες δράσεις από άλλους ανθρώπους και ομάδες.

Δεν κάνουμε «φιλανθρωπία», ούτε «ελεημοσύνη» με τη σημερινή έννοια των λέξεων.

Μαγειρεύουμε ζωντανά, τρώμε όλοι μαζί και μοιραζόμαστε  ένα γεύμα με συνανθρώπους μας στο δρόμο.

Έλα μαζί μας να κάνουμε την καθημερινότητά μας πιο όμορφη!

oallosanthropos.blogspot.gr

Light and Lens, Photography in the Digital Age

Ένα πλήρες βιβλίο για τους φίλους της φωτογραφίας. Καλύπτει στις 400 σελίδες του τα πάντα! 

Τεχνική, εξοπλισμός, ψηφιακές δυνατότητες και προβλήματα, είδη φωτογραφίας, τρόπους ανάγνωσής της φωτογραφίας και σχέση της με την πραγματικότητα, δημιουργικότητα, ιδέες για προσωπική ανάπτυξη, ασκήσεις τεχνικής φύσης, αλλά και ασκήσεις δημιουργικότητας για το φωτογράφο...

Παρόλο που βρήκα σε μια σελίδα να προτείνεται αυτό το βιβλίο σε αρχάριους και μέσους φωτογράφους, αλλά εγώ θα το πρότεινα μόνο σε φωτογράφους που ασχολούνται ήδη κάποια χρόνια! Δεν νομίζω ότι είναι το καλύτερο βιβλίο για να ξεκινήσει κάποιος με απλές τεχνικές ανώδυνα κι εύκολα (διαβάστε καλύτερα το δικό μου ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ που υπάρχει δωρεάν στο διαδίκτυο)... 

Η δύναμη αυτού του βιβλίου βρίσκεται σε δυο σημεία:

α) Με απλά λόγια αναφέρεται σε θέματα ιστορίας και θεωρίας της φωτογραφίας που είναι σίγουρα απαραίτητα για όποιον θέλει να προχωρήσει είτε σε επαγγελματικό είτε σε καλλιτεχνικό επίπεδο στη φωτογραφία

β) Έχει σε κάθε σχεδόν σελίδα του φωτογραφίες παραδείγματα που καλύπτουν πολλά είδη  και αισθητικές. Τα παραδείγματα αυτά αναλύονται (κάποιες φορές με τα λόγια του ίδιου του δημιουργού τους) τόσο σε τεχνικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο θεωρίας και στόχων που έχει ο φωτογράφος κι αυτό είναι ακόμη πολύ ενδιαφέρον ως εισαγωγή στη σύγχρονη φωτογραφία και τις διάφορες όψεις της

Ο συγγραφέας συνδυάζει ιδιότητες που του επιτρέπουν να έχει σφαιρική άποψη για τη φωτογραφία (λίγους θεωρητικούς θα βρεις που είναι συγχρόνως και καλοί στην τεχνική της φωτογραφίας και το αντίστροφο).

Ακολουθούν ένα μικρό βιογραφικό για τον R. H. και ο κατάλογος περιεχομένων (στα αγγλικά):

Robert Hirsch is a renowned photographer, educator, historian and writer. His book credits include Photographic Possibilities: The Expressive Use of Ideas, Materials and Processes; Exploring Color Photography: From the Darkroom to the Digital Studio; and Seizing the Light: A History of Photography. He has had many one-person shows and curated numerous exhibitions. Hirsch has also conducted many workshops and interviewed eminent photographers of our time. The former executive director of CEPA Gallery, he is now the director of Light Research in Buffalo, New York, and on the Visual Studies faculty of University of Buffalo/The State University of New York.

Table of contents

Preface
1. Why We Make Pictures: A Concise History of Visual Ideas
2.Design: Visual Foundations
3.Image Capture: Cameras, Lenses, and Scanners
4.Exposure and Filters
5.Seeing with Light
6.Observation: Eyes Wide Open
7.Time, Space, Imagination and the Camera
8.Digital Studio: Where the Virtual Meets the Material World
9.Presentation and Preservation
10.Seeing with a Camera
11.Solutions: Thinking and Writing About Images
12.Photographer on Assignment

Addendum I: Safety
Addendum II: Careers

Light and Lens, Photography in the Digital Age, Robert Hirsch, Focal Press, 2007

Το βιβλίο υπάρχει στη δωρεάν δανειστική βιβλιοθήκη του Ευγενίδειου Ιδρύματος (Λεωφ. Συγγρού, απέναντι από το Κέντρο Πολιτισμού Σ. Νιάρχος) και είναι στα αγγλικά.

Η Σημειολογία στην Καθημερινή Ζωή

Πρόκειται για μια συλλογή άρθρων του συγγραφέα, γραμμένα στο παρελθόν και δημοσιευμένα σε διάφορα μέσα, αναφερόμενα σε παλιότερα γεγονότα, κάποια τοπικού (Ιταλία) ενδιαφέροντος, αλλά όλα καλογραμμένα και με σημαντικά συμπεράσματα ή έστω ερωτήματα που αφορούν κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο.

Με απλό τρόπο και συχνά ειρωνεία και χιούμορ, ο διάσημος πια συγγραφέας, αναφέρεται στα παράλογα της εποχής μας. Στην ανοησία των περισσότερων ανθρώπων, στην απατεωνιά των πολιτικών, στο σουρεαλισμό της καθημερινότητας.

Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση πώς με λίγα λόγια εξηγεί το μηχανισμό δημιουργίας όλων των μεταφυσικών θεωριών (φυσικά και όλων των θρησκειών). Γράφει:

Πόσοι άνθρωποι πριν από μένα, κάτω από την επίδραση ενός τρόμου ή μιας ελπίδας, περίμεναν το λόγο του Θεού, ένα σημάδι των άστρων, την εξαγγελία της αναγέννησης ή της καταστροφής του κόσμου. Και ταυτόχρονα περίμεναν άλλα πράγματα πιο φυσικά, τη βροχή, τον ήλιο, το διάβα ενός ζώου. Και ξάφνου, από ασυνείδητο βραχυκύκλωμα, το σημάδι του μικρότερου συμβάντος μεταμορφώθηκε σε σημάδι του μεγαλύτερου. Η συγκυρία μιας χειρονομίας με μια συμφορά ήταν η αιτία να γίνει η χειρονομία ο φορέας (ή η αγγελία, ή η αιτία) της συμφοράς. Η συγκυρία μιας λέξης ή της εμφάνισης ενός ατόμου με την ικανοποίηση μιας ελπίδας έκανε τη λέξη και το άτομο να γίνουν "μαγικά", τα έκανε φορείς ή δημιουργούς ευτυχίας. Η παρουσία ενός άστρου έγινε οιωνός γονιμότητας. Η εμφάνιση ενός ατόμου έγινε απειλή θανάσιμων ατυχημάτων. Οι άνθρωποι έκαψαν μάγισσες, έχτισαν βωμούς, χτυπάνε ξύλο ή πιάνουν τα γεννητικά τους όργανα, λατρεύουν αγελάδες, σέβονται μάγους και ιέρειες, έτυχε να δεχτούν με χαρά πυρετούς κι επιληψίες, γιατί ήταν μήνυμα κάποιου "Άλλου".

Πριν λίγες μέρες το διάβασα και το βρήκα ιδιαίτερα επίκαιρο, από τη στιγμή που ζω κι εγώ στη χώρα του υπαρκτού σουρεαλισμού. Υπάρχει άραγε ελπίδα; Καταρχήν πώς θα γίνει τέτοια βιβλία να τα διαβάζουν κι αυτοί που τα χρειάζονται περισσότερο; Διαβάζουν όμως τίποτε άλλο εκτός από το ωροσκόπιό τους όλοι αυτοί; Γιατί το σχολείο μας δεν έχει τέτοια κείμενα στα βιβλία της γλώσσας;

Umberto Eco (Ουμπέρτο Έκο), Η Σημειολογία στην Καθημερινή Ζωή,

 Απόδοση - Επιμέλεια: Αντώνης Τσοπάνογλου, 

εκδ. Α. Μαλλιάρης - Παιδεία, Θεσσαλονίκη 1999

Η σεξουαλική αγωγή στο δημοτικό σχολείο

Χτίζοντας υγιείς σχέσεις ανάμεσα στα φύλα Ένα επιμορφωτικό πρόγραμμα για 25 εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης 7 συναντήσεις (έξι Τρίτες και μία Πέμπτη) 5.30΄ - 8.30΄ μ.μ. (Νοέμβριος – Δεκέμβριος 2017)  Σκοπός του σεμιναρίου είναι να εφοδιάσει τους/τις εκπαιδευτικούς που θα συμμετάσχουν με γνώσεις και βιώματα που θα τους/τις βοηθήσουν να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν στις τάξεις τους προγράμματα αγωγής υγείας με θεματική σχετική με τη σεξουαλική αγωγή. Το σεμινάριο είναι δωρεάν, διάρκειας 25 ωρών και θα πραγματοποιηθεί στο 72ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών (Επταχάλκου και Ακταίου 2-4, πολύ κοντά στον σταθμό ΗΣΑΠ του Θησείου, τηλ. 210-34.64.588). Οι συναντήσεις θα γίνονται κάθε Τρίτη καθώς και μία Πέμπτη (30 Νοεμβρίου), ώρα 5.30΄ - 8.30΄ μ.μ. Η έναρξη του σεμιναρίου είναι την Τρίτη 14 Νοεμβρίου 5.30΄μ.μ. Λόγω του βιωματικού του χαρακτήρα ο αριθμός όσων θα συμμετάσχουν δεν μπορεί να ξεπερνάει τα 25 άτομα. Απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς όλων των τάξεων, όλων των ειδικοτήτων, με προτεραιότητα ωστόσο σε εκπαιδευτικούς της Στ΄ τάξης των σχολείων της 10ης περιφέρειας δημοτικής εκπαίδευσης Αττικής. Δηλώσεις συμμετοχής με αποστολή της συνημμένης αίτησης στο mail xpapado@gmail.com.                                         Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Εισηγήτριες/εισηγητές στο σεμινάριο θα είναι οι: - Γιώργος Μόσχος, Βοηθός Συνήγορος του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Παιδιού - Χάρης Παπαδόπουλος, σχολικός σύμβουλος δημοτικής εκπαίδευσης - Βενετία Μπουρονίκου,ψυχολόγος - Γιώργος Κορμάς, γιατρός, συντονιστής του προγράμματος ΑΡΙΑΔΝΗ - Εκπαιδευτικοί και μέλη των ομάδων «Πολύχρωμο Σχολείο», «Colour Youth», «Οικογένειες Ουράνιο Τόξο» - Δήμητρα Πατρικαράκου, συγγραφέας - Λύο Καλοβυρνάς, σύμβουλος ψυχικής υγείας - Αφροδίτη Στάθη, στέλεχος της «εταιρίας κατά της κακοποίησης του παιδιού ΕΛΙΖΑ» - Κατίγκω Χατζηπατέρα, κλινική ψυχολόγος Οι θεματικές ενότητες του επιμορφωτικού προγράμματος Το σεμινάριο θα περιλαμβάνει τις εξής ενότητες: - Εισαγωγική συνάντηση. Το «γιατί» του σεμιναρίου – οι ανάγκες που έρχεται να καλύψει. Η εμπειρία από την υλοποίηση προγραμμάτων σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία της 10ης περιφέρειας δημοτικής εκπαίδευσης Αττικής. Η αξιολόγηση από γονείς και μαθήτριες/μαθητές. (Χ. Παπαδόπουλος) - Διεργασία ομάδας (Β. Μπουρονίκου) - Η εκπαίδευση των παιδιών στα δικαιώματα και η σεξουαλική αγωγή στο σχολείο (Γ. Μόσχος) - Ο σεβασμός στην ταυτότητα – αντιμετώπιζοντας την ομοφοβία και τρανσφοβία στην εκπαίδευση – καλές πρακτικές στον ευρωπαϊκό χώρο – μαρτυρίες εφήβων. (Πολύχρωμο Σχολείο, Colour Youth, Οικογένειες Ουράνιο Τόξο) - Οι κίνδυνοι του Διαδικτύου – sexting, grooming, κτλ. (Γ. Κορμάς,). - Η κακοποίηση των παιδιών (Δ. Πατρικαράκου, Λ. Καλοβυρνάς, Α. Στάθη) - Σεξουαλικότητα και αναπηρία (Κ. Χατζηπατέρα) - Η εμπειρία από την υλοποίηση προγραμμάτων σεξουαλικής αγωγής στα δημοτικά σχολεία της 10ης περιφέρειας – το διδακτικό υλικό - η αξιοποίηση σχετικών βιβλίων για παιδιά (Χ. Παπαδόπουλος) Στο πλαίσιο του σεμιναρίου θα υπάρξει παρουσίαση και μικρή έκθεση έντυπου (κυρίως βιβλία για παιδιά) αλλά και ηλεκτρονικού (βίντεο, ταινίες, κτλ) υλικού για θέματα σεξουαλικής αγωγής . Χάρης Παπαδόπουλος Σχολ. Σύμβουλος της 10ης περιφέρειας δημοτικής εκπ/σης Αττικής

Για την αίτηση συμμετοχής στο σεμινάριο πατήστε εδώ Σε περίπτωση που αντιμετωπίζετε πρόβλημα με τον σύνδεσμο της αίτησης, παρακαλούμε, επικοινωνήστε μαζί μας στο info@rainbowschool.gr

Εργαστήρι Πορτρέτου στο Cinemarian

φωτ.: Δημήτρης Ρουστάνης

Σεμινάριο Πορτρέτου στο Cinemarian

Κυριακές 13 και 26 Νοεμβρίου και 3 Δεκεμβρίου 2017

14:30 - 17:30

Φωτογραφία ανθρώπων - πορτρέτο

Η φωτογραφική μηχανή και η χρήση του φωτός ως μέσα αποτύπωσης ενός χαρακτήρα

Το φως ως τρόπος γραφής κι ανάγνωσης μιας φωτογραφίας πορτρέτου

Ο φωτογράφος φωτογραφισμένος: μια εικόνα γίνεται δύο - ποιος χαρακτήρας τελικά κυριαρχεί στην εικόνα: ο φωτογραφισμένος ή ο φωτογράφος;

Το πορτρέτο γίνεται αυτοπορτρέτο;

Το σεμινάριο περιλαμβάνει προσέγγιση σε όλες τις πλευρές του πορτρέτου: θέμα, ψυχολογία, φως, αισθητική, επεξεργασία.

Οι φωτογράφοι μετά από την θεωρητική εισαγωγή θα ασκηθούν με μοντέλο και φώτα πάνω στο πορτρέτο.

Εισηγητές: Δημήτρης Ρουστάνης, Μπάμπης Ντιρίντης

Επιμέλεια: Ανδρέας Κατσικούδης

Λίγα λόγια για τους εισηγητές:

Δημήτρης Ρουστάνης: Ασχολείται επαγγελματικά με τη φωτογραφία από το 1995. Έχει σπουδάσει φωτογραφία (Akto Art and Design College), έχει παρακολουθήσει σεμινάρια κινηματογράφου με τον Ανδρέα Κατσικούδη και είναι εισηγητής σε εργαστήρια καλλιτεχνικού γυμνού.  Ασχολείται κυρίως  με φωτογραφία πορτρέτου, διαφήμιση, μόδα, εννοιολογική και εικαστική φωτογραφία, ενώ εργάζεται πολλά χρόνια στον τομέα γάμος-βάφτιση.  Επιλογή από συμμετοχή σε εκθέσεις: Κόλασης εντός εκτός (ΕΦΕ), Μικρό Παρίσι, Ψυχική Υγεία, Erotica Art Festival, Γυμνά Βλέμματα κ.ά.

Μπάμπης Ντιρίντης: Κυνηγός εικόνων. Συμμετοχές σε πολλές εκθέσεις και μέλος της φωτογραφικής ομάδας ΔΙΑΦΡΑΓΜΑ 26. Έχει ολοκληρώσει τον κύκλο μαθημάτων φωτογραφίας για προχωρημένους με τον Ανδρέα Κατσικούδη.

Κόστος: 60 ευρώ (συνολικό κόστος για τρεις Κυριακές από 3 ώρες κάθε Κυριακή, πληρώνεται στο πρώτο μάθημα)

Κρατήσεις θέσεων και πληροφορίες: Δημήτρης Ρουστάνης, dimitriscanon@hotmail.com ,  697 2799787 , facebook: dimitris roystanis

Το σεμινάριο θα γίνει  στο Cinemarian, Γενναίου Κολοκοτρώνη 42, Φιλοπάππου, Κουκάκι - www.cinemarian.gr

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ: Φεστιβάλ ΟΥΤΟΠΙΑ

Κάλεσμα προς καλλιτέχνες

Η Φωτογραφική Ομάδα ΔΙΑΦΡΑΓΜΑ 26 διοργανώνει φεστιβάλ στο θέατρο ΕΜΠΡΟΣ  (Αθήνα, Ψυρρή)  2 - 4 Φεβρουαρίου 2018, με τίτλο:

"ΟΥΤΟΠΙΑ"

Καλούμε κάθε καλλιτέχνη που ενδιαφέρεται να συμμετέχει με έργα του να στείλει ως  5 Ιανουαρίου 2018 συμπληρωμένη τη σχετική αίτηση (βλ. στο τέλος της ανακοίνωσης)  και φωτογραφία των έργων ή περιγραφή ή το ίδιο το έργο (π.χ. αν είναι ποίημα ή link για βίντεο).

Δεκτά όλα τα έργα που έχουν σχέση με το θέμα: ζωγραφική, γλυπτική, αρχιτεκτονική, φωτογραφία, μουσική, χορό, video art, performance, ταινίες μικρού μήκους, θεατρικές παραστάσεις, μυθιστορήματα κ.ά.

Το φεστιβάλ θα έχει ελεύθερη είσοδο, οι καλλιτέχνες δεν χρειάζεται να πληρώσουν για τη συμμετοχή τους και δεν θα γίνουν πωλήσεις έργων.

Θα γίνει επιλογή από την οργανωτική επιτροπή με βάση την αισθητική του κάθε έργου ξεχωριστά, αλλά και σε σχέση με τη δυνατότητά τους να συνδιαλλαγούν με τα υπόλοιπα και να υπάρξει έτσι ένα πολυδιάστατο κι ενδιαφέρον φεστιβάλ.

Τα έργα που θα επιλεγούν θα πρέπει να μεταφερθούν στο χώρο που θα ανακοινώσουμε με ευθύνη του καλλιτέχνη μέχρι τις 22 Ιανουαρίου 2018.

Η Φωτογραφική Ομάδα Διάφραγμα 26 διοργανώνει εδώ και χρόνια φεστιβάλ με στόχο την προβολή της σύγχρονης καλλιτεχνικής δημιουργίας και για την αλληλογνωριμία των καλλιτεχνών για ένα εποικοδομητικό διάλογο και δημιουργία συνεργασιών. Το τελευταίο μας φεστιβάλ ήταν το 2017 με θέμα τον ΕΡΩΤΑ.

ΟΥΤΟΠΙΑ

Ουτοπία (οὐ+τόπος), φανταστικός κόσμος ή κοινωνία, όπου όλα λειτουργούν αρμονικά και τέλεια, ένα μη, ή δύσκολα, πραγματοποιήσιμο ιδανικό. Το τέλειο κοινωνικό, πολιτικό και νομικό σύστημα.

Συνδέεται με μια αισιόδοξη, ιδεαλιστική, σχεδόν αδύνατη τελειότητα, τη δύναμη της εξιδανίκευσης του απλού, του χαρούμενου, του φυσικού και του αληθινού.

Η «Arcadia», (Et ego in Arcadia) ιστορικά αντιπροσωπεύει την αναζήτηση της αρμονίας με τη Φύση και ταυτόχρονα θεωρείται συνώνυμο της ουτοπίας.

Χαρακτηρισμός  και του ιδανικού ανθρώπου, φανταστικά ιδανική-ονειρευτή οντότητα.

"Όλες οι ουτοπίες θα ξεπεραστούν, μόνο αν οι άνθρωποι αποκτήσουν φτερά και γίνουν άγγελοι"  Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι

Διοργάνωση ΔΙΑΦΡΑΓΜΑ 26  -   www.diafragma26.gr

Υπεύθυνη διοργάνωσης: Ξακουστή Χελάκη, xelaki.ksa@hotmail.com

Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Ανδρέας Κατσικούδης, Αθηνά Κανελλοπούλου, Δημήτρης Ρουστάνης, Ξακουστή Χελάκη

Ακολουθεί η αίτηση συμμετοχής και πληροφορίες

ΑΙΤΗΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ

Υπεύθυνη επικοινωνίας: Ξακουστή Χελάκη, xelaki.ksa@hotmail.com, 6981190299