MIKROCOSMOS, Ένα νέος χώρος στο διαδίκτυο

Αυτός ο κόσμος ο μικρός ο μέγας!

Ανοίγουμε ένα παράθυρο στον μικρόκοσμό μας για να γνωρίσουμε ανθρώπους με μεγάλες ιδέες, όνειρα και έργα. Το διαδικτυακό περιοδικό με συνεντεύξεις ανθρώπων σας συστήνει πρόσωπα ξεχωριστά, ιδιαίτερα με μεγάλες προσδοκίες και πίστη για ένα καλύτερα αύριο. Άνθρωποι με θέληση και νέες ιδέες αντιστέκονται, προσπαθούν και δίνουν την μάχη τους με τις δυσκολίες των καιρών.. Όσο άνιση κι αν είναι ή φαίνεται να είναι αυτή μάχη.

 Αν έχετε προτάσεις ή παρατηρήσεις ή μικρούς ήρωες που πιστεύετε ότι πρέπει να προβληθεί το έργο τους στείλτε το μήνυμά σας στην ηλεκτρονική διεύθυνση info@mikrocosmos.gr

Ευχαριστώ τον Μικρόκοσμο για το αφιέρωμα που μου έκανε... Καλή συνέχεια εύχομαι στη νέα αυτή προσπάθεια!

Προσοχή στους Φωτογραφικούς Διαγωνισμούς!

Βερολίνο

Οι περισσότεροι φωτογραφικοί διαγωνισμοί είναι απλά διαφημιστική προώθηση καταναλωτικών προϊόντων και μάλλον δεν αφορούν τον καλό φωτογράφο...

Η κριτική τους επιτροπή περιλαμβάνει λίγο απ΄ όλα. Κάποιον από τις δημόσιες σχέσεις της εταιρίας, ένα γνωστό φωτορεπόρτερ, ένα συγγραφέα ή δημοσιογράφο κι ίσως κι ένα δάσκαλο φωτογραφίας. Αυτό βέβαια δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά δείχνει τη σχετικότητα των κρίσεων. Ειδικά όταν στους όρους του διαγωνισμού φαίνεται ξεκάθαρα ότι στόχος είναι η προβολή κάποιου προϊόντος ή εταιρίας.

Ένα μεγαλύτερο πρόβλημα είναι αυτό που εντοπίζεται συχνά στους όρους συμμετοχής. Ζητούν από το φωτογράφο να παραχωρήσει τα δικαιώματα της δουλειάς του. Αυτό ισχύει και για εκείνους που δεν θα διακριθούν. Με λίγα λόγια για ένα διήμερο ταξίδι ή μια φωτογραφική μηχανή (ή καμιά φορά για μια έκθεση – δημοσίευση) μας ζητούν να τους δώσουμε τις φωτογραφίες μας να τις κάνουν ότι θέλουν, όποτε θέλουν και χωρίς να μας ρωτήσουν! Τελικά ίσως ο καλύτερος τρόπος για να διαφημίσει κάποιος ένα προϊόν ένας φωτογραφικός διαγωνισμός...

Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι απαραίτητα κακό θα πουν μερικοί. Πρέπει όμως να είμαστε ενημερωμένοι και υποψιασμένοι – να επιλέγουμε συνειδητά πού θα πάνε και γιατί οι φωτογραφίες μας.

Επιπλέον αν πρόκειται ο νικητής να βγει μέσα από κοινωνικά δίκτυα... μην ενοχλούμε με πιεστικά μηνύματα φίλους και γνωστούς για να μας υποστηρίξουν! (σπόντα και για τους μαθητές μου...)

Είναι καλύτερα να διαθέτουμε το χρόνο μας τραβώντας νέες φωτογραφίες και το δικό τους με ουσιαστική επικοινωνία...

Καλά... δεν είναι τρελό να βγαίνει καλύτερη φωτογραφία όποια έχει τα περισσότερα likes; (όχι, απαντώ... γιατί εξυπηρετεί την προβολή του προϊόντος...).

 Έτσι μπαίνω κι εγώ στον πειρασμό να πάρω μέρος σε κάποιον διαγωνισμό και να στείλω email για υποστήριξη στα 3.500 άτομα που έχω στη λίστα μου!

Προσοχή, λοιπόν, γιατί οι καιροί είναι πονηροί κι όλοι ζητούν δωρεάν φωτογραφίες...

Αναζητούνται βιντεολήπτες!

Πηγή φωτογραφίας: http://www.the-siblings.co.uk/

Θα γίνει στην Αθήνα την Κυριακή 27 Απριλίου, το μεσημέρι, το πρώτο flash mob! Διάφορες ομάδες χορευτών (με πρωτοβουλία της Έλενας Μαρκέζε) θα εμφανιστεί ξαφνικά ανάμεσα στον κόσμο και θα αρχίσει το χορό... Η κάθε ομάδα θα χορεύει το δικό της χορό! 

Θέλουμε βοήθεια όσο αφορά την κάλυψη του γεγονότος. Επειδή  θα κρατήσει μονάχα 10 λεπτά, θα πρέπει να είμαστε αρκετοί εθελοντές βιντεολήπτες και φωτογράφοι να το καλύψουμε από διάφορες γωνίες. Το μοντάζ θα γίνει από μένα. Όσοι ενδιαφέρονται να στείλουν μήνυμα στο akatsikoudis@yahoo.com 

Όσο αφορά τον εξοπλισμό, μας κάνει ακόμη και κινητό (που τραβάει high defenition) ή κόμπακτ φωτογραφική. Θα βρεθούμε στο χώρο μια ώρα πριν για να συντονιστούμε και να δώσω οδηγίες σε όσους/όσες δεν έχουν εμπειρία από βίντεο.

Διαβάστε για το flash  mob στη wikipedia

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΛΛΙΩΣ...

Για να δεις ένα μέρος πίσω από την επιφάνεια (τα γνωστά αξιοθέατα και τα τουριστικά μαγαζιά του) πρέπει να βρεις ένα τρόπο να επικοινωνήσεις με τους ανθρώπους του. Ακόμη κι ένα μικρό κομμάτι του να καταλάβεις, τουλάχιστον θα είσαι πιο υποψιασμένος από τον τουρίστα που είναι ικανός να επισκεφτεί ένα μακρινό του τόπο για να φάει στο ίδιο fast food που έχει στην πατρίδα του... (*)

Είχα την τύχη να φιλοξενηθώ για λίγο σε χωριό της Ιαπωνίας, σε εργατική συνοικία στο Βερολίνο, να πιάσω συζητήσεις σε χωριά και πόλεις στο Μεξικό και να γυρίσω διάφορα μέρη στην Ελλάδα μέσα από σπίτια φίλων. Στους τόπους που πάω και δεν γνωρίζω κανέναν προσπαθώ να βρω εκεί φιλικούς ανθρώπους και να τους ρωτήσω για μέρη και καταστάσεις. Επίσης ψάχνω πληροφορίες για το πώς ζουν και ποια είναι τα προβλήματά τους.

Να δώσω ένα παράδειγμα. Στα Χανιά έχω πάει αρκετές φορές. Σας φιλοξενούμενος Χανιωτών. Έτσι έχω βρεθεί σε τοπικά πανηγύρια, σε γάμους και βαφτίσεις, σε νεκροταφεία, σε σπίτια γερόντων για να ακούσω υπέροχες ιστορίες, σε αυτοσχέδια οικογενειακά γλέντια, έχω μαζέψει πορτοκάλια, συμμετείχα σε κουρά (κούρεμα) προβάτων, ήπια καφέ σε υπέροχες αυλές σε χωριά που δεν είναι τουριστικοί προορισμοί, επισκέφτηκα εκκλησάκια και μοναστήρια, μίλησα με φίλους και γνωστούς για τα όνειρα και τα προβλήματά τους... Για να μην αναφερθώ στις γεύσεις που δοκίμασα και στις φωτογραφίες που τράβηξα!

Σίγουρα κάποιοι θέλουν απλά διακοπές. Να επισκεφτούν ένα μέρος όπου θα τα έχει όλα και χωρίς προβληματισμούς να ξεφαντώσουν και να αδειάσουν το μυαλό τους. Το καταλαβαίνω και κάποτε το αποζητάω κι εγώ αυτό. Αλλά ο ταξιδιώτης ψάχνει για άλλα πράγματα.

Στην εποχή των κοινωνικών δικτύων το να έρθεις σε επικοινωνία με ανθρώπους από διάφορες χώρες και πόλεις που έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα με σένα και να αναζητήσεις συμβουλές, πληροφορίες και μια παρέα για καφέ δεν είναι δύσκολο. Για τους πιο τολμηρούς υπάρχει και το couch surfing! Πώς σου φαίνεται ένας άγνωστος π.χ. στην Ταϊλάνδη να σε φιλοξενήσει στον καναπέ του;

(*) Μου συνέβη πριν κάποια χρόνια να είμαι στη Μασαλία για ένα σεμινάριο για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την εκπαίδευση. Μια παρέα από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες χωρίστηκε για βόλτα στην πόλη, στο χρόνο που μας περίσσευε. Για μεγάλη μου έκπληξη σχεδόν όλοι έφαγαν σε γνωστή αλυσίδα φαστ φουντ και οι τσάντες από τα ψώνια τους ήταν από πολυεθνικές που υπάρχουν φυσικά και στη χώρα τους! Δεν ξέρω τελικά τι είδαν όλοι αυτοί από τη Μασαλία και τι διηγήθηκαν όταν πήγαν σπίτι τους...