29 Ιουν 2007
ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ
Η έκθεση "ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ" βασίζεται σε μια εναλλακτική θεωρία περι εικαστικής δράσης μέσω της σύνθεσης τριών μόνο μεταξύ τους αναντίστοιχων, χρηστικών ή εφήμερων αντικειμένων που είναι αρκετά όμως για την δημιουργία νέων εικαστικών εικόνων και τοπίων έκφρασης. Με την έναρξή της θα προστίθονται αντίστοιχες συνθέσεις όσων το επιθυμούν.
27 Ιουν 2007
22 Ιουν 2007
ΦΤΙΑΞΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΟΥ
Στα πλαίσια της έκθεσης φωτογραφίας για την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων (19-22 Ιουνίου Τεχνόπολις), ο Baris (γλυπτο-κατασκευές) πρόσφυγας από την Τουρκία δημιουργεί την κατασκευή «Φτιάξε τον Κόσμο σου».
Πάνω σε μια μεγάλη μεταλλική υδρόγειο, πάνω στη γη, θα τοποθετούνται φωτογραφίες προσφύγων.
Η επίσημη παρουσίαση της κατασκευής στην Τεχνόπολη θα γίνει Τετάρτη 20 Ιουνίου, ώρα 19:00, ενώ θα είναι επισκέψιμη τις ώρες λειτουργίας των εκθέσεων: 18:00 – 22:00
Φωτογράφοι που συμμετέχουν στο project:
Γιάννης Μπεχράκης, Στεφανία Μιζάρα, Αθηνά Καζολέα, Μαριλένα Σταφυλίδου, Λουίζα Γκουλιαμάκη, Γίωργος Τσαρμπόπουλος, Ιάκωβος Χατζησταύρου, Ανδρέας Κατσικούδης, Χαράλαμπος Γκιριτζιώτης, Milos Bicanski, Ανδρέας Σμαραγδής, Αγγελική Παναγιώτου, Άγγελος Βενετσάνος
Η κατασκευή θα παρουσιαστεί ξανά στο Χώρο Τέχνης Μαυρομιχάλη 55 στα πλαίσια της φωτογραφικής έκθεσης για τους Πρόσφυγες του Κόσμου
Επίσημα Εγκαίνια Παρασκευή: 29 Ιουνίου, ώρα 20:00
Διάρκεια της έκθεσης 28 Ιουνίου-06 Ιουλίου 2007
Ώρες λειτουργίας 18:00 – 21:00
Διεύθυνση: Μαυρομιχάλη 55, Εξάρχεια
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ
| Ταινία μικρού μήκους | |
21 Ιουν 2007
O ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ από τον Δημήτρη Παρούση
Γεια σου ρε Δημήτρη! Ζηλεύω (αλλά δεν θα το τολμούσα!) αυτό που κάνεις! Παράτησες δουλειά, εύκολη ζωή (σχετικό είναι αυτό!) και πούλησες ότι είχες για να κάνεις το γύρο του κόσμου!!! ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ, ΔΥΝΑΜΗ, ΥΓΕΙΑ...
Παρακάτω ακολουθεί κείμενο του Δημήτρη Παρούση από το ημερολόγιο αυτού του ταξιδιού
(βρίσκεται ήδη 447 μέρες στο δρόμο...)
the journey
Το ταξίδι
Άλλοι κάνουν το γύρο του κόσμου με ποδήλατο, άλλοι με αυτοκίνητο, ή με κάποιο άλλο μεταφορικό μέσο. Ως Έλληνας, αποφάσισα το δικό μου «όχημα» να είναι ο ελληνικός πολιτισμός και ειδικότερα η ελληνική γλώσσα την οποία μπορείς να συναντήσεις σε όλα τη μήκη και πλάτη του πλανήτη.
Αν «τα όρια της γλώσσας μου, είναι τα όρια του κόσμου μου», σύμφωνα με τον γερμανό φιλόσοφο Wittgenstein, τότε γιατί να μην φτάσω μέχρι τα όριά μου; Nα ταξιδέψω από την Παταγονία μέχρι την Αλάσκα και από την Αφρική και την Αυστραλία μέχρι τη Σιβηρία...
Πήρα λοιπόν το σάκο μου και άρχισα την περιπλάνησή μου στα τέσσερα σημεία του πλανήτη.
Ένα όνειρο. . .
Μην με ρωτήσετε γιατί θέλησα να κάνω το γύρο του κόσμου. Δώστε όποια απάντηση θέλετε. Το σίγουρο είναι ότι σε αυτή τη ζωή έχουμε το δικαίωμα να διεκδικούμε τα όνειρά μας. Όποια κι αν είναι αυτά, όπως μια καλή δουλειά, ένα αυτοκίνητο, ένα σπίτι ή ένα εξοχικό, μια ιδανική σχέση, Φίλους. . . Αμέτρητα όνειρα.
Το να τα κάνουμε πραγματικότητα όμως δεν είναι εύκολο. Ισως για αυτό να τα ονειρευόμαστε. Απαιτούνται πολλές θυσίες, σκληρή δουλειά, επιμονή, υπομονή, θάρρος, αισιοδοξία, πείσμα. και πολλά άλλα συστατικά. Πολύπλοκη συνταγή. Όμως στα όνειρά μας δεν πρέπει να είμαστε φτωχοί.
Αισθάνεσαι πιο πλήρης όταν κυνηγάς το όνειρό σου. Διαβάζοντας την Ιθάκη του Καβάφη, νομίζω τελικά ότι ίσως αυτός ο αγώνας να είναι καλύτερος ακόμα και από το ίδιο το όνειρο. Είναι η πορεία, οι εμπειρίες, οι άνθρωποι, οι καταστάσεις, οι προκλήσεις, ο πόνος, η χαρά, όλα αυτά που θα μας συνοδεύσουν στο ταξίδι, στον αγώνα μας προς την Ιθάκη. Αυτό προσπαθώ να κάνω. Είναι όμορφο να αγωνίζεσαι για τα όνειρά σου.
18 Ιουν 2007
16 Ιουν 2007
12 Ιουν 2007
ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ
Σύντομα θα ανακοινωθεί και η πρεμιέρα!
7 Ιουν 2007
1 Ιουν 2007
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ
«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»
(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)
«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»
(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)
Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.
Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.
Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.
Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.
«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»
(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)
29 Ιουν 2007
ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ
Η έκθεση "ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ" βασίζεται σε μια εναλλακτική θεωρία περι εικαστικής δράσης μέσω της σύνθεσης τριών μόνο μεταξύ τους αναντίστοιχων, χρηστικών ή εφήμερων αντικειμένων που είναι αρκετά όμως για την δημιουργία νέων εικαστικών εικόνων και τοπίων έκφρασης. Με την έναρξή της θα προστίθονται αντίστοιχες συνθέσεις όσων το επιθυμούν.
27 Ιουν 2007
22 Ιουν 2007
ΦΤΙΑΞΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΟΥ
Στα πλαίσια της έκθεσης φωτογραφίας για την Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων (19-22 Ιουνίου Τεχνόπολις), ο Baris (γλυπτο-κατασκευές) πρόσφυγας από την Τουρκία δημιουργεί την κατασκευή «Φτιάξε τον Κόσμο σου».
Πάνω σε μια μεγάλη μεταλλική υδρόγειο, πάνω στη γη, θα τοποθετούνται φωτογραφίες προσφύγων.
Η επίσημη παρουσίαση της κατασκευής στην Τεχνόπολη θα γίνει Τετάρτη 20 Ιουνίου, ώρα 19:00, ενώ θα είναι επισκέψιμη τις ώρες λειτουργίας των εκθέσεων: 18:00 – 22:00
Φωτογράφοι που συμμετέχουν στο project:
Γιάννης Μπεχράκης, Στεφανία Μιζάρα, Αθηνά Καζολέα, Μαριλένα Σταφυλίδου, Λουίζα Γκουλιαμάκη, Γίωργος Τσαρμπόπουλος, Ιάκωβος Χατζησταύρου, Ανδρέας Κατσικούδης, Χαράλαμπος Γκιριτζιώτης, Milos Bicanski, Ανδρέας Σμαραγδής, Αγγελική Παναγιώτου, Άγγελος Βενετσάνος
Η κατασκευή θα παρουσιαστεί ξανά στο Χώρο Τέχνης Μαυρομιχάλη 55 στα πλαίσια της φωτογραφικής έκθεσης για τους Πρόσφυγες του Κόσμου
Επίσημα Εγκαίνια Παρασκευή: 29 Ιουνίου, ώρα 20:00
Διάρκεια της έκθεσης 28 Ιουνίου-06 Ιουλίου 2007
Ώρες λειτουργίας 18:00 – 21:00
Διεύθυνση: Μαυρομιχάλη 55, Εξάρχεια
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ
| Ταινία μικρού μήκους | |
21 Ιουν 2007
O ΓΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ από τον Δημήτρη Παρούση
Γεια σου ρε Δημήτρη! Ζηλεύω (αλλά δεν θα το τολμούσα!) αυτό που κάνεις! Παράτησες δουλειά, εύκολη ζωή (σχετικό είναι αυτό!) και πούλησες ότι είχες για να κάνεις το γύρο του κόσμου!!! ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ, ΔΥΝΑΜΗ, ΥΓΕΙΑ...
Παρακάτω ακολουθεί κείμενο του Δημήτρη Παρούση από το ημερολόγιο αυτού του ταξιδιού
(βρίσκεται ήδη 447 μέρες στο δρόμο...)
the journey
Το ταξίδι
Άλλοι κάνουν το γύρο του κόσμου με ποδήλατο, άλλοι με αυτοκίνητο, ή με κάποιο άλλο μεταφορικό μέσο. Ως Έλληνας, αποφάσισα το δικό μου «όχημα» να είναι ο ελληνικός πολιτισμός και ειδικότερα η ελληνική γλώσσα την οποία μπορείς να συναντήσεις σε όλα τη μήκη και πλάτη του πλανήτη.
Αν «τα όρια της γλώσσας μου, είναι τα όρια του κόσμου μου», σύμφωνα με τον γερμανό φιλόσοφο Wittgenstein, τότε γιατί να μην φτάσω μέχρι τα όριά μου; Nα ταξιδέψω από την Παταγονία μέχρι την Αλάσκα και από την Αφρική και την Αυστραλία μέχρι τη Σιβηρία...
Πήρα λοιπόν το σάκο μου και άρχισα την περιπλάνησή μου στα τέσσερα σημεία του πλανήτη.
Ένα όνειρο. . .
Μην με ρωτήσετε γιατί θέλησα να κάνω το γύρο του κόσμου. Δώστε όποια απάντηση θέλετε. Το σίγουρο είναι ότι σε αυτή τη ζωή έχουμε το δικαίωμα να διεκδικούμε τα όνειρά μας. Όποια κι αν είναι αυτά, όπως μια καλή δουλειά, ένα αυτοκίνητο, ένα σπίτι ή ένα εξοχικό, μια ιδανική σχέση, Φίλους. . . Αμέτρητα όνειρα.
Το να τα κάνουμε πραγματικότητα όμως δεν είναι εύκολο. Ισως για αυτό να τα ονειρευόμαστε. Απαιτούνται πολλές θυσίες, σκληρή δουλειά, επιμονή, υπομονή, θάρρος, αισιοδοξία, πείσμα. και πολλά άλλα συστατικά. Πολύπλοκη συνταγή. Όμως στα όνειρά μας δεν πρέπει να είμαστε φτωχοί.
Αισθάνεσαι πιο πλήρης όταν κυνηγάς το όνειρό σου. Διαβάζοντας την Ιθάκη του Καβάφη, νομίζω τελικά ότι ίσως αυτός ο αγώνας να είναι καλύτερος ακόμα και από το ίδιο το όνειρο. Είναι η πορεία, οι εμπειρίες, οι άνθρωποι, οι καταστάσεις, οι προκλήσεις, ο πόνος, η χαρά, όλα αυτά που θα μας συνοδεύσουν στο ταξίδι, στον αγώνα μας προς την Ιθάκη. Αυτό προσπαθώ να κάνω. Είναι όμορφο να αγωνίζεσαι για τα όνειρά σου.
18 Ιουν 2007
16 Ιουν 2007
12 Ιουν 2007
ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ
Σύντομα θα ανακοινωθεί και η πρεμιέρα!
7 Ιουν 2007
1 Ιουν 2007
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ
«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»
(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)
«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»
(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)
Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.
Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.
Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.
Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.
«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»
(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)