 |
| Πηγή: Η Καθημερινή (δυστυχώς δεν γράφει το όνομα του φωτογράφου...) |
Είναι γνωστή η ευαισθησία αυτού του blog όσο αφορά τα δικαιώματα... Αναδημοσιεύω δυο αποσπάσματα από το υπέροχο κείμενο της Σταυρούλας Σκαλίδη στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (15/2/2015) με τίτλο "Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος" :
...Όταν μάθουμε, δεν θα μπορούμε πια να μισήσουμε. Τι να μισήσεις; Αυτόν που είναι σαν κι εσένα κάτω από τα επιφανειακά υποστρώματα της διαφορετικότητας; Αυτόν που κλαίει και γελάει και παλεύει όπως εσύ; Αυτόν που πιστεύει ή δεν πιστεύει με τον ίδιο τρόπο σε ένα θεό ή μη θεό σαν και το δικό σου; Αυτόν που τον διαπερνούν οι ίδιες προαιώνιες αγωνίες; ....
....Η λογοτεχνία και η Τέχνη εν γένει είναι πιο μπροστά από την εποχή τους πάντα. Ακούνε νωρίς τον παλμό που χτυπάει, όταν όλοι οι άλλοι σωπαίνουν. Περιμένω να δω πότε θα αναδυθούν οι γενιές των παιδιών εκείνων που γεννήθηκαν εδώ, μέσα από το μεταναστευτικό κύμα, και θα αφηγηθούν τη δική τους αλήθεια για τον κόσμο που αντίκρισαν. Περιμένω να διαβάσω τα βιβλία τους. Περιμένω να δω τον καινούργιο κόσμο που θα οικοδομήσουν.
Σκέφτομαι όλα εκείνα τα σκοτεινά σημεία της ειδησεογραφίας, τη βία κατά των μεταναστών, τις αντιπαραθέσεις για τους τόπους θρησκευτικής λατρείας, όλα εκείνα που γίνονται αιτίες κι αφορμές πολιτικών τάχα μου τριβών και μετά κοιτάζω γύρω μου: οι έμποροι από την Κίνα μεγαλώνουν τις οικογένειές τους, βλέπεις πια στην εξωτερική τους εμφάνιση την επίδραση του φοβερού νικητή Δυτικού Πολιτισμού που τα σαρώνει όλα, τα λιώνει στο πέρασμά του· οι εργαζόμενοι από το Πακιστάν και την Ινδία κι από την άγνωστη στα μάτια μας Ανατολή, εγκλιματισμένοι στις συνήθειες τις δικές μας, αλλά πού και πού ένα δαχτυλίδι με τιρκουάζ στο χέρι, ένα σκουλαρίκι, ένα χρωματιστό σημάδι, να θυμίζει από πού έρχονται. Κι εμείς οι άλλοι, μια υπνωτισμένη κοινωνία που θρηνολογεί μόνο για την οικονομική κρίση, τυφλοί επί της ουσίας ακόμα μπροστά στον θαυμαστό καινούργιο κόσμο που αναδύεται.
Διαβάστε όλο το άρθρο στη σελίδα της Καθημερινής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου