24 Φεβ 2018

Ο καλλιτέχνης ως ιστορικό υποκείμενο από τον 19ο αιώνα στον 21ο αιώνα



Παρουσίαση βιβλίου και κάποιες σχετικές σκέψεις

Νίκος Δασκαλοθανάσης,

Ο καλλιτέχνης ως ιστορικό υποκείμενο από τον 19ο αιώνα στον 21ο αιώνα,

εκδόσεις ΑΓΡΑ, Αθήνα 2004

Ο καλλιτέχνης όπως τον ξέρουμε σήμερα οι περισσότεροι, δηλαδή ως ένας ή μία ξεχωριστή δημιουργός που παλεύει με τα σκοτάδια για να φέρει φως, χρησιμοποιώντας περισσό ταλέντο και προσπάθεια και παράγει μοναδικά έργα τέχνης, είναι ανακάλυψη της Αναγέννησης. Μέχρι τότε σχεδόν παντού και πάντα ήταν απλά ένας καλός τεχνίτης που μαθήτευε για χρόνια δίπλα σε κάποιον άλλο και συνέχιζε το έργο του, έστω με μικρές τροποποιήσεις... Μια τεχνική δουλειά που τη μάθαινες αν είχες ταλέντο και επιμονή, αλλά τίποτα παραπάνω!

Πάλεψαν πολύ οι καλλιτέχνες παλιότερων εποχών για να αναγνωριστούν ως δημιουργοί κι όχι ως τεχνίτες. Πρώτα οι συγγραφείς, ύστερα οι ζωγράφοι, αρκετά αργότερα οι φωτογράφοι και οι κινηματογραφιστές, στην εποχή μας οι δημιουργοί κόμιξ κ.ά.

Και ύστερα ήρθε το μεταμοντέρνο (1960 ή 70 δεν συμφωνούν όλοι οι θεωρητικοί) και τους εξαφάνισε πάλι! Παράδειγμα ο μινιμαλισμός με τα ουδέτερα, απρόσωπα έργα του και η εννοιολογική τέχνη που εξαφάνισε την τέχνη (όπως την ξέραμε) και την έκανε λόγο, λέξεις (άμεσα ή έμμεσα).
Ο Ν. Δασκαλοθανάσης αναφερόμενος στον Γιόσεφ Μπόις (Joseph Beuys) που παρόλο που έκανε performance (άυλη τέχνη) χρησιμοποίησε τη φωτογραφία με τρόπο έτσι ώστε να φτιάξει ένα μύθο γύρω από το πρόσωπό του, ενώ παράλληλα άλλοι καλλιτέχνες της επιτέλεσης (performance) φαίνεται να αδιαφορούν τότε για την προβολή τους ως σημαντικούς καλλιτέχνες, γράφει:

... δεν υπάρχει αμφιβολία πως το "υποκειμενικό" έργο του Μπόις συγχρονίζεται με την αναβίωση ενός παραδοσιακού καλλιτεχνικού προτύπου που παραμένει εξίσου "υποκειμενικό". Πλάι στο "αποπροσωποποιημένο" καλλιτεχνικό υποκείμενο που προβάλλει ο μινιμαλισμός και η εννοιολογική τέχνη, πλάι στην εικόνα για τον καλλιτέχνη, ως παρωδία, πρότεινε ο Warhol, αναβιώνει με τον Beuys μια τρίτη δυνατότητα ο καλλιτέχνης προμηθέας, αλχημιστής, μάγος, θεραπευτής.

Ο καλλιτέχνης στη μεταμοντέρνα εποχή ψάχνει πάλι την ταυτότητά του και το ρόλο του. Υπάρχει συνειδητή αντίδραση απέναντι στη θεοποίηση του άνδρα ιδιοφυούς δημιουργού που έφερε ο ρομαντισμός και πιο πριν η Αναγέννηση.  Με τον Μπαρτ και τον Φουκώ έχουμε το θάνατο του "συγγραφέα", το θάνατο του καλλιτέχνη και τη στροφή στο κοινό, στον τρόπο που αυτό ερμηνεύει την τέχνη και στα νοήματα που αυτό βρίσκει. "Ο auteur πεθαίνει και με το θάνατό του σηματοδοτεί όχι μόνο τέλος της κατασταλτικής του παρουσίας, αλλά άρρητα και το θάνατο του κοινωνικού συστήματος που τον γέννησε γιατί και ο Φουκώ και ο Μπαρτ συνδέουν την ανάδυση του υποκειμένου ως ρυθμιστή του νοήματος του έργου με τη συγκρότηση του ατομικισμού και τη θεσμοθέτηση της ατομικής ιδιοκτησίας αναπόφευκτες και θλιβερές συνέπειες της κυριαρχίας της αστικής τάξη".

Η αγορά όμως έχει απίστευτο ευελιξία στο να απορροφά τα πάντα και να τα κάνει εμπόρευμα προς πώληση. Έτσι η Philip Morris (καπνοβιομηχανία) γίνεται το 1961 χορηγός σε μια από τις πρώτες και πιο σημαντικές εκθέσεις εννοιολογικής τέχνης χωρίς βέβαια να καταλαβαίνει το παραμικρό για την τέχνη αυτή:

"Εμείς στην Philip Morris θεωρήσαμε σωστό να βοηθήσουμε ώστε αυτά τα έργα να τεθούν υπόψη του κοινού, μια και υπάρχει ένα στοιχείο κλειδί σ΄ αυτή την "νέα τέχνη" που έχει το αντίστοιχό του στον κόσμο των επιχειρήσεων. Το στοιχείο αυτό είναι η ανανέωση, χωρίς την οποία θα ήταν αδύνατον να προοδεύσει οποιοδήποτε τμήμα της κοινωνίας... Ως επιχειρηματίες που συγχρονιζόμαστε με την εποχή μας, εμείς στην Philip Morris έχουμε στρατευτεί στη στήριξη του πειραματισμού...".

Κάθε ριζοσπαστικό κίνημα τέχνης (κι όχι μόνο, θυμηθείτε το πρόσωπο του Che πάνω σε αντικείμενα που πουλιούνται σε όλο τον πλανήτη) κινδυνεύει, λοιπόν, να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από το σύστημα που υποτίθεται ότι μάχεται... Έχει συμβεί πολλές φορές και θα ξανασυμβεί, παρόλο που η τέχνη όταν δεν ελέγχεται μπορεί να γίνει ενοχλητική στις εξουσίες (όλων των μορφών) και δεν είναι τυχαίο έτσι που όλα τα αυταρχικά συστήματα την περιορίζουν και τη λογοκρίνουν.

Στην εποχή των μεγάλων εκθέσεων τύπου Documenta τον πρωταγωνιστικό ρόλο φαίνεται να τον έχει ο επιμελητής κι όχι ο καλλιτέχνης. Πολλά έργα διαφόρων καλλιτεχνών τοποθετημένα με κάποια λογική που γνωρίζει ο επιμελητής και η ομάδα του δημιουργούν την αίσθηση ότι σημασία έχει η έκθεση ως έκθεση κι όχι τα ίδια τα έργα και τα νοήματα που φέρουν το καθένα από αυτά. Μινιμαλισμός, εννοιολογική τέχνη, σειρές ομοειδών αντικειμένων, περίεργα αντικείμενα, αντικείμενα που βρήκε ο καλλιτέχνης σε μια παλιά σοφίτα, πολλά άυλα έργα (πχ ηχητικές εγκαταστάσεις), έργα που αποδεικνύουν ότι υπήρξε κάποιο καλλιτεχνικό γεγονός (πχ φωτογραφίες ή βίντεο από performance), αντιγραφές άλλων έργων παλιότερων (οικειοποίηση), διαδραστικές εγκαταστάσεις, ο θεατής ως πρωταγωνιστής του έργου ή και δημιουργός του (π.χ. γράψε σε ένα χαρτί το πρώτο πράγμα που έχεις στο μυαλό σου για να σε φωτογραφίσω με αυτό, έργο της Gullian Wearing 1992-93)  κλπ. Τίποτε φυσικά δεν είναι κακό ή καλό από μόνο του, τη χρήση βλέπουμε, το αποτέλεσμα και αν υπάρχει κάπου υπερβολή...

Όλα μπορούν να είναι τέχνη κι αυτό από μόνο του δεν είναι κακό. Μπορούν όμως όλοι να είναι καλλιτέχνες; Μπορεί όλοι να είναι δάσκαλοι ή οδηγοί ή υδραυλικοί; Τίποτα, λοιπόν, δεν είναι απαγορευτικό, αλλά υπάρχουν κάποια όρια που φαίνεται ότι ξεπερνιούνται συχνά τις τελευταίες δεκαετίες και ο κόσμος αναρωτιέται: Είναι τέχνη αυτό;  Πολλές φορές έχω νιώσει ότι η σύγχρονη τέχνη πετάει έξω πολύ κόσμο χωρίς λόγο - εκτός αν είναι λόγος ο ελιτισμός σε όλα τα επίπεδα και η αγορά που τροφοδοτεί αυτή η  τέχνη...

Τα έργα που συμμετέχουν σε τέτοιες εκθέσεις πάντως προέρχονται από άνδρες κυρίως που ανήκουν στη Δύση (έστω σπούδασαν ή μένουν πια εκεί) ή καλλιτέχνες που εκπροσωπούνται από μια δυτική γκαλερί και σπάνια μπορείς να καταλάβεις από πού προέρχεται ο δημιουργός τους. Κι αυτό παρόλο που ένα από τα αιτήματα του μεταμοντέρνου ήταν η τέχνη των μειονοτήτων και ο φεμινισμός.

 Ανδρέας Κατσικούδης

22 Φεβ 2018

Φαινομενολογία της Γκιλοτίνας (Ποίηση)


Ο Θεός είναι μια ανακάλυψη των ποιητών,
οι ηθοποιοί είναι άγγελοι,
τα παιδιά κρύβουν την σοφία του κόσμου κάτω απ'  το δέρμα τους.

Υπήρξαν ζωγράφοι που κοίταξαν αρχαίους θεούς στα μάτια.
Υπήρξαν ηθοποιοί που μεταμορφώθηκαν σε θεϊκές οντότητες
χιλιάδες χρόνια πριν, μια εικόνα, ένα είδωλο.

Το είδωλο που γεννιέται και παθαίνει
                         ζωγραφίζεται,
                         ενσαρκώνεται,
                         αναγεννάται,
                         αφυπνίζεται.

Θαυμάζοντας το Είδωλο.


Aπόσπασμα από το ποίημα Θαυμάζοντας το Είδωλο
από την ποιητική συλλογή Φαινομενολογία της Γκιλοτίνας του Τάσου Σαγρή
εκδόσεις Κενότητα, 2018
www.voidnetwork.gr

Τον Τάσο Σαγρή τον γνώρισα στο φεστιβάλ ΟΥΤΟΠΙΑ που οργάνωσε το ΔΙΑΦΡΑΓΜΑ 26 στο θέατρο Εμπρός (Φεβρ. 2018). Μου αρέσει τόσο η ποιητική του δουλειά, όσο και η σκηνική του παρουσία - καθώς παρουσιάζει τα ποιήματά του με μικρόφωνο, συνοδεία ζωντανής μουσικής (κιθάρα WhoDoes) και βίντεο προβολή. Η καλλιτεχνική του δράση, που δεν τη διαχωρίζει από την πολιτική, είναι πολύχρονη και πολύπλευρη - κάποιες από τις εκδηλώσεις που συνδιοργανώνει και συμμετέχει τις είχα παρακολουθήσει χωρίς να τον γνωρίζω προσωπικά. Ανυπομονώ να δω και κάποια από τις παραστάσεις που σκηνοθετεί και φυσικά θα διαβάσω και την πρώτη του ποιητική συλλογή:
Για την ανθρώπινη αγάπη στις δυτικές μητροπόλεις

Το προσωπικό του μπλογκ: http://sagristasos.blogspot.gr/

18 Φεβ 2018

Δέκα πραγματάκια που δεν λέμε στο φωτογράφο!


©️2018, Villy K.Calliga, FRAME ME

Κείμενο: Villy Calliga 

Δέκα πραγματάκια που δεν λέμε στο φωτογράφο:

1. Τι ωραία φωτογραφία! Πρέπει να έχεις πολύ καλή φωτογραφική μηχανή! (Τόσο καλή που της κάνω το χατίρι και την αφήνω να βγάζει μόνη της)
2.Φωτογραφίζω κι εγώ!!!! Να δες! (2500 φωτογραφίες με ρακομπούκαλα, σπαλομπριζόλες, και το Μαράκι με μαγιώ στο κινητό)
3. Μπορείς να μου τραβήξεις μια στα γρήγορα που την χρειάζομαι;Ένα κλικ είναι (όχι, λυπάμαι, θα πληρώσεις)
4. Είμαι του φυσικού αλλά μια και βγάζουμε σβήσε ρυτίδες-σημάδια- διπλοσάγονο- τα εκατόν πενήντα κιλά από τα πιτόγυρα. ( Πίστεψε με,  δεν θες φωτογράφο)
5. Κοίτα! Έβαλα στις φωτογραφίες που με τράβηξες ένα φίλτρο. Ωραίες δεν είναι; (Όχι!)
6. Και φυσικά θέλω όλα τα αρχεία από τη φωτογράφιση. Και τα ανεπεξέργαστα (και φυσικά δεν θα τα πάρεις)
7. Πολύ ακριβά είναι  (έχω κάτι περισσεύματα από άλλη φωτογράφιση, δεν θα είσαι μέσα αλλά θα σου έρθουν τζάμπα)
8. Είδα τις φωτογραφίες σου. Καλές είναι (Ευχαριστώ. Και οι εξατμίσεις σου το ίδιο. Δεν έχω ιδέα από εξατμίσεις αλλά καλές είναι...)
9. Κάνε τη ασπρόμαυρη, αλλά άσε τα χείλη κόκκινα. (Να σου την κάνω ασπρόμαυρη και το μάτι μπλε μαρέν; Χωρίς φώτοσοπ)
10. Φέρε και τη μηχανή μαζί σου να τραβήξουμε καμιά πόζα (Να φέρω και τη κιθάρα μαζί μήπως κανονίσουμε για κανά ταβερνάκι μετά;)

13 Φεβ 2018

Σεμινάριο Φωτογράφισης σε studio

Φωτ.: Δημήτρης Ρουστάνης


Σεμινάριο Φωτογράφισης σε studio

Δημιουργικά Πορτρέτα στο studio. Σύνθεση, σκηνοθεσία, φωτισμός

Κυριακή 25 Φεβρουαρίου στο Cinemarian

 14:00 - 17:00 

Θα μάθουμε να χρησιμοποιούμε δημιουργικά το φως μέσα από παραδείγματα με το μοντέλο μας. 

 Θα υπάρχουν σταθερά φώτα, ανακλαστήρες και props (βοηθητικά αντικείμενα για το μοντέλο).

Το σεμινάριο μπορούν να το παρακολουθήσουν τόσο αρχάριοι στη φωτογραφία (όπου θα μάθουν μέσα σε λίγο χρόνο βασικά πράγματα για το φως, κάδρο, σύνθεση, σκηνοθεσία), όσο και προχωρημένοι κι επαγγελματίες φωτογράφοι που μπορούν να έρθουν με τις δικές τους ιδέες και να αξιοποιήσουν τα φώτα και το μοντέλο μας για να δημιουργήσουν άψογες φωτογραφίες για το πορτφόλιο τους.

Οι εισηγητές είναι έμπειροι - τα τελευταία σεμινάριά τους περιλάμβαναν: εργαστήρι γυμνού, τριήμερο εργαστήρι πορτρέτου, φωτογράφιση χορεύτριας σε εξωτερικό χώρο κ.ά.

Εισηγητές: Δημήτρης Ρουστάνης, Μπάμπης Ντιρίντης
Επιμέλεια: Ανδρέας Κατσικούδης


Κόστος: 25 ευρώ (για τρεις ώρες, για τους μαθητές του Α. Κατσικούδη 15 ευρώ)

Κρατήσεις θέσεων και πληροφορίες: Δημήτρης Ρουστάνης, dimitriscanon@hotmail.com , 697 2799787 , facebook: dimitris roystanis


Λίγα λόγια για τους εισηγητές:

Δημήτρης Ρουστάνης: Ασχολείται επαγγελματικά με τη φωτογραφία από το 1995. Έχει σπουδάσει φωτογραφία (Akto Art and Design College), έχει παρακολουθήσει σεμινάρια κινηματογράφου με τον Ανδρέα Κατσικούδη και είναι εισηγητής σε εργαστήρια καλλιτεχνικού γυμνού. Ασχολείται κυρίως με φωτογραφία πορτρέτου, διαφήμιση, μόδα, εννοιολογική και εικαστική φωτογραφία, ενώ εργάζεται πολλά χρόνια στον τομέα γάμος-βάφτιση. Επιλογή από συμμετοχή σε εκθέσεις: Κόλασης εντός εκτός (ΕΦΕ), Μικρό Παρίσι, Ψυχική Υγεία, Erotica Art Festival, Γυμνά Βλέμματα, κ.ά.


Μπάμπης Ντιρίντης: Κυνηγός εικόνων. Συμμετοχές σε πολλές εκθέσεις και μέλος της φωτογραφικής ομάδας ΔΙΑΦΡΑΓΜΑ 26. Έχει ολοκληρώσει τον κύκλο μαθημάτων φωτογραφίας για προχωρημένους με τον Ανδρέα Κατσικούδη.  

Η εκδήλωση στο facebook

Οι εκδηλώσεις μου όλες στο facebook

12 Φεβ 2018

Η Φωτογραφία ως Τέχνη

Φωτ.: Ανδρέας Κατσικούδης

ΝΕΑ ΣΕΙΡΑ ΑΡΘΡΩΝ ΣΤΟ PHOTONET:

H ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΩΣ ΤΕΧΝΗ

Στη νέα αυτή σειρά άρθρων επιδίωξη είναι μέσα από σύντομα θεωρητικά κείμενα να αναλύσουμε τις βασικές θέσεις που διαμορφώνουν και τις ανάλογες αισθητικές  των διαφόρων ειδών καλλιτεχνικής φωτογραφίας, με απλά λόγια και με στόχο πάντα το φωτογράφο που διαβάζει αυτό το περιοδικό και ψάχνει έμπνευση για τη δουλειά του. Όποια κι αν είναι η δουλειά του, κάθε φωτογράφος μπορεί να κερδίσει με ιδέες, αισθητικές, θέματα από τις καλύτερες στιγμές της φωτογραφικής τέχνης. Μην ξεχνάμε πόσο έξυπνα και μεθοδικά αντιγράφουν την καλλιτεχνική φωτογραφία εδώ και δεκαετίες τα πιο εμπορικά είδη της εφαρμοσμένης φωτογραφίας: η μόδα και η διαφήμιση…

Τα περισσότερα από τα κείμενα θα προέρχονται (προσαρμοσμένα για το περιοδικό) από το βιβλίο μου Η Φωτογραφία ως Τέχνη. 

Για περισσότερα δείτε τη σελίδα του Photonet  και φυσικά το επόμενο τεύχος που θα κυκλοφορήσει στα περίπτερα και περιλαμβάνει τρισέλιδο άρθρο μου για την Καλλιτεχνική Φωτογραφία!

Σας προτείνω να γραφτείτε και στο πολύ ενδιαφέρον newsletter του περιοδικού για να έρχονται δωρεάν στο email σας επιλεγμένα άρθρα, παρουσιάσεις προϊόντων, φωτογραφικά projects, φωτογραφικές εκθέσεις, τεχνικές συμβουλές και παρουσιάσεις σημαντικών σύγχρονων φωτογράφων.

Ανδρέας Κατσικούδης - Φωτογράφος, Σκηνοθέτης

9 Φεβ 2018

Φωτο-εκδρομή στα Καλάβρυτα

Από την προηγούμενη μας εκδρομή στο Ναύπλιο - φωτ.: Ζαχαρούλα Καλομινίδου

Το πρόγραμμά μας

Η συνάντησή μας θα γίνει το πρωί 8:00 την Κυριακή 4 Μαρτίου 2018

στο Cinemarian (Γενναίου Κολοκοτρώνη 42, Κουκάκι, Φιλοπάππου)

Γύρω στις 8:15 θα ξεκινήσουμε με πολυτελές πούλμαν για τα Καλάβρυτα 

Ώρες φωτοβόλτας περίπου 3 - 4 (το πρόγραμμα είναι προαιρετικό, μπορείτε να κάνετε μόνοι σας ότι θέλετε...)

Η βόλτα μας θα είναι σε κανονικούς ρυθμούς. Μαζί μας θα βρίσκεται ο δάσκαλος φωτογραφίας Ανδρέας Κατσικούδης κι αρκετοί από τους προχωρημένους μαθητές του που με χαρά του θα απαντήσουν σε φωτογραφικές ερωτήσεις μας.


Σε περίπτωση ιδιαίτερα άσχημου καιρού (οι φωτογράφοι δεν φοβούνται τη βροχούλα!) η εκδρομή θα μεταφερθεί άλλη ημερομηνία.

Προτεινόμενος εξοπλισμός

- Φωτογραφική μηχανή ή κινητό με καλή κάμερα
- Ένα μπουκάλι νερό
- Κολατσιό
- Καπέλο, γυαλιά ηλίου (ομπρέλα - αν δούμε σύννεφα)
- Αθλητικά παπούτσια άνετα για περπάτημα

Κόστος 15 ευρώ - καλύπτει το πούλμαν και τη φωτογραφική μας βόλτα


Κρατήσεις θέσεων μόνο με την πληρωμή των 15 ευρώ ως τις 21 Φεβρουαρίου 2018:

Στο CINEMARIAN (Γενναίου Κολοκοτρώνη 42, Φιλοπάππου) κάθε Τετάρτη 6-10 μ.μ.

Υπεύθυνη: Αγγελική Πρέντζα 6948397527 και agelikipre@windowslive.com

Περισσότερες πληροφορίες σύντομα εδώ!

24 Φεβ 2018

Ο καλλιτέχνης ως ιστορικό υποκείμενο από τον 19ο αιώνα στον 21ο αιώνα



Παρουσίαση βιβλίου και κάποιες σχετικές σκέψεις

Νίκος Δασκαλοθανάσης,

Ο καλλιτέχνης ως ιστορικό υποκείμενο από τον 19ο αιώνα στον 21ο αιώνα,

εκδόσεις ΑΓΡΑ, Αθήνα 2004

Ο καλλιτέχνης όπως τον ξέρουμε σήμερα οι περισσότεροι, δηλαδή ως ένας ή μία ξεχωριστή δημιουργός που παλεύει με τα σκοτάδια για να φέρει φως, χρησιμοποιώντας περισσό ταλέντο και προσπάθεια και παράγει μοναδικά έργα τέχνης, είναι ανακάλυψη της Αναγέννησης. Μέχρι τότε σχεδόν παντού και πάντα ήταν απλά ένας καλός τεχνίτης που μαθήτευε για χρόνια δίπλα σε κάποιον άλλο και συνέχιζε το έργο του, έστω με μικρές τροποποιήσεις... Μια τεχνική δουλειά που τη μάθαινες αν είχες ταλέντο και επιμονή, αλλά τίποτα παραπάνω!

Πάλεψαν πολύ οι καλλιτέχνες παλιότερων εποχών για να αναγνωριστούν ως δημιουργοί κι όχι ως τεχνίτες. Πρώτα οι συγγραφείς, ύστερα οι ζωγράφοι, αρκετά αργότερα οι φωτογράφοι και οι κινηματογραφιστές, στην εποχή μας οι δημιουργοί κόμιξ κ.ά.

Και ύστερα ήρθε το μεταμοντέρνο (1960 ή 70 δεν συμφωνούν όλοι οι θεωρητικοί) και τους εξαφάνισε πάλι! Παράδειγμα ο μινιμαλισμός με τα ουδέτερα, απρόσωπα έργα του και η εννοιολογική τέχνη που εξαφάνισε την τέχνη (όπως την ξέραμε) και την έκανε λόγο, λέξεις (άμεσα ή έμμεσα).
Ο Ν. Δασκαλοθανάσης αναφερόμενος στον Γιόσεφ Μπόις (Joseph Beuys) που παρόλο που έκανε performance (άυλη τέχνη) χρησιμοποίησε τη φωτογραφία με τρόπο έτσι ώστε να φτιάξει ένα μύθο γύρω από το πρόσωπό του, ενώ παράλληλα άλλοι καλλιτέχνες της επιτέλεσης (performance) φαίνεται να αδιαφορούν τότε για την προβολή τους ως σημαντικούς καλλιτέχνες, γράφει:

... δεν υπάρχει αμφιβολία πως το "υποκειμενικό" έργο του Μπόις συγχρονίζεται με την αναβίωση ενός παραδοσιακού καλλιτεχνικού προτύπου που παραμένει εξίσου "υποκειμενικό". Πλάι στο "αποπροσωποποιημένο" καλλιτεχνικό υποκείμενο που προβάλλει ο μινιμαλισμός και η εννοιολογική τέχνη, πλάι στην εικόνα για τον καλλιτέχνη, ως παρωδία, πρότεινε ο Warhol, αναβιώνει με τον Beuys μια τρίτη δυνατότητα ο καλλιτέχνης προμηθέας, αλχημιστής, μάγος, θεραπευτής.

Ο καλλιτέχνης στη μεταμοντέρνα εποχή ψάχνει πάλι την ταυτότητά του και το ρόλο του. Υπάρχει συνειδητή αντίδραση απέναντι στη θεοποίηση του άνδρα ιδιοφυούς δημιουργού που έφερε ο ρομαντισμός και πιο πριν η Αναγέννηση.  Με τον Μπαρτ και τον Φουκώ έχουμε το θάνατο του "συγγραφέα", το θάνατο του καλλιτέχνη και τη στροφή στο κοινό, στον τρόπο που αυτό ερμηνεύει την τέχνη και στα νοήματα που αυτό βρίσκει. "Ο auteur πεθαίνει και με το θάνατό του σηματοδοτεί όχι μόνο τέλος της κατασταλτικής του παρουσίας, αλλά άρρητα και το θάνατο του κοινωνικού συστήματος που τον γέννησε γιατί και ο Φουκώ και ο Μπαρτ συνδέουν την ανάδυση του υποκειμένου ως ρυθμιστή του νοήματος του έργου με τη συγκρότηση του ατομικισμού και τη θεσμοθέτηση της ατομικής ιδιοκτησίας αναπόφευκτες και θλιβερές συνέπειες της κυριαρχίας της αστικής τάξη".

Η αγορά όμως έχει απίστευτο ευελιξία στο να απορροφά τα πάντα και να τα κάνει εμπόρευμα προς πώληση. Έτσι η Philip Morris (καπνοβιομηχανία) γίνεται το 1961 χορηγός σε μια από τις πρώτες και πιο σημαντικές εκθέσεις εννοιολογικής τέχνης χωρίς βέβαια να καταλαβαίνει το παραμικρό για την τέχνη αυτή:

"Εμείς στην Philip Morris θεωρήσαμε σωστό να βοηθήσουμε ώστε αυτά τα έργα να τεθούν υπόψη του κοινού, μια και υπάρχει ένα στοιχείο κλειδί σ΄ αυτή την "νέα τέχνη" που έχει το αντίστοιχό του στον κόσμο των επιχειρήσεων. Το στοιχείο αυτό είναι η ανανέωση, χωρίς την οποία θα ήταν αδύνατον να προοδεύσει οποιοδήποτε τμήμα της κοινωνίας... Ως επιχειρηματίες που συγχρονιζόμαστε με την εποχή μας, εμείς στην Philip Morris έχουμε στρατευτεί στη στήριξη του πειραματισμού...".

Κάθε ριζοσπαστικό κίνημα τέχνης (κι όχι μόνο, θυμηθείτε το πρόσωπο του Che πάνω σε αντικείμενα που πουλιούνται σε όλο τον πλανήτη) κινδυνεύει, λοιπόν, να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από το σύστημα που υποτίθεται ότι μάχεται... Έχει συμβεί πολλές φορές και θα ξανασυμβεί, παρόλο που η τέχνη όταν δεν ελέγχεται μπορεί να γίνει ενοχλητική στις εξουσίες (όλων των μορφών) και δεν είναι τυχαίο έτσι που όλα τα αυταρχικά συστήματα την περιορίζουν και τη λογοκρίνουν.

Στην εποχή των μεγάλων εκθέσεων τύπου Documenta τον πρωταγωνιστικό ρόλο φαίνεται να τον έχει ο επιμελητής κι όχι ο καλλιτέχνης. Πολλά έργα διαφόρων καλλιτεχνών τοποθετημένα με κάποια λογική που γνωρίζει ο επιμελητής και η ομάδα του δημιουργούν την αίσθηση ότι σημασία έχει η έκθεση ως έκθεση κι όχι τα ίδια τα έργα και τα νοήματα που φέρουν το καθένα από αυτά. Μινιμαλισμός, εννοιολογική τέχνη, σειρές ομοειδών αντικειμένων, περίεργα αντικείμενα, αντικείμενα που βρήκε ο καλλιτέχνης σε μια παλιά σοφίτα, πολλά άυλα έργα (πχ ηχητικές εγκαταστάσεις), έργα που αποδεικνύουν ότι υπήρξε κάποιο καλλιτεχνικό γεγονός (πχ φωτογραφίες ή βίντεο από performance), αντιγραφές άλλων έργων παλιότερων (οικειοποίηση), διαδραστικές εγκαταστάσεις, ο θεατής ως πρωταγωνιστής του έργου ή και δημιουργός του (π.χ. γράψε σε ένα χαρτί το πρώτο πράγμα που έχεις στο μυαλό σου για να σε φωτογραφίσω με αυτό, έργο της Gullian Wearing 1992-93)  κλπ. Τίποτε φυσικά δεν είναι κακό ή καλό από μόνο του, τη χρήση βλέπουμε, το αποτέλεσμα και αν υπάρχει κάπου υπερβολή...

Όλα μπορούν να είναι τέχνη κι αυτό από μόνο του δεν είναι κακό. Μπορούν όμως όλοι να είναι καλλιτέχνες; Μπορεί όλοι να είναι δάσκαλοι ή οδηγοί ή υδραυλικοί; Τίποτα, λοιπόν, δεν είναι απαγορευτικό, αλλά υπάρχουν κάποια όρια που φαίνεται ότι ξεπερνιούνται συχνά τις τελευταίες δεκαετίες και ο κόσμος αναρωτιέται: Είναι τέχνη αυτό;  Πολλές φορές έχω νιώσει ότι η σύγχρονη τέχνη πετάει έξω πολύ κόσμο χωρίς λόγο - εκτός αν είναι λόγος ο ελιτισμός σε όλα τα επίπεδα και η αγορά που τροφοδοτεί αυτή η  τέχνη...

Τα έργα που συμμετέχουν σε τέτοιες εκθέσεις πάντως προέρχονται από άνδρες κυρίως που ανήκουν στη Δύση (έστω σπούδασαν ή μένουν πια εκεί) ή καλλιτέχνες που εκπροσωπούνται από μια δυτική γκαλερί και σπάνια μπορείς να καταλάβεις από πού προέρχεται ο δημιουργός τους. Κι αυτό παρόλο που ένα από τα αιτήματα του μεταμοντέρνου ήταν η τέχνη των μειονοτήτων και ο φεμινισμός.

 Ανδρέας Κατσικούδης

22 Φεβ 2018

Φαινομενολογία της Γκιλοτίνας (Ποίηση)


Ο Θεός είναι μια ανακάλυψη των ποιητών,
οι ηθοποιοί είναι άγγελοι,
τα παιδιά κρύβουν την σοφία του κόσμου κάτω απ'  το δέρμα τους.

Υπήρξαν ζωγράφοι που κοίταξαν αρχαίους θεούς στα μάτια.
Υπήρξαν ηθοποιοί που μεταμορφώθηκαν σε θεϊκές οντότητες
χιλιάδες χρόνια πριν, μια εικόνα, ένα είδωλο.

Το είδωλο που γεννιέται και παθαίνει
                         ζωγραφίζεται,
                         ενσαρκώνεται,
                         αναγεννάται,
                         αφυπνίζεται.

Θαυμάζοντας το Είδωλο.


Aπόσπασμα από το ποίημα Θαυμάζοντας το Είδωλο
από την ποιητική συλλογή Φαινομενολογία της Γκιλοτίνας του Τάσου Σαγρή
εκδόσεις Κενότητα, 2018
www.voidnetwork.gr

Τον Τάσο Σαγρή τον γνώρισα στο φεστιβάλ ΟΥΤΟΠΙΑ που οργάνωσε το ΔΙΑΦΡΑΓΜΑ 26 στο θέατρο Εμπρός (Φεβρ. 2018). Μου αρέσει τόσο η ποιητική του δουλειά, όσο και η σκηνική του παρουσία - καθώς παρουσιάζει τα ποιήματά του με μικρόφωνο, συνοδεία ζωντανής μουσικής (κιθάρα WhoDoes) και βίντεο προβολή. Η καλλιτεχνική του δράση, που δεν τη διαχωρίζει από την πολιτική, είναι πολύχρονη και πολύπλευρη - κάποιες από τις εκδηλώσεις που συνδιοργανώνει και συμμετέχει τις είχα παρακολουθήσει χωρίς να τον γνωρίζω προσωπικά. Ανυπομονώ να δω και κάποια από τις παραστάσεις που σκηνοθετεί και φυσικά θα διαβάσω και την πρώτη του ποιητική συλλογή:
Για την ανθρώπινη αγάπη στις δυτικές μητροπόλεις

Το προσωπικό του μπλογκ: http://sagristasos.blogspot.gr/

18 Φεβ 2018

Δέκα πραγματάκια που δεν λέμε στο φωτογράφο!


©️2018, Villy K.Calliga, FRAME ME

Κείμενο: Villy Calliga 

Δέκα πραγματάκια που δεν λέμε στο φωτογράφο:

1. Τι ωραία φωτογραφία! Πρέπει να έχεις πολύ καλή φωτογραφική μηχανή! (Τόσο καλή που της κάνω το χατίρι και την αφήνω να βγάζει μόνη της)
2.Φωτογραφίζω κι εγώ!!!! Να δες! (2500 φωτογραφίες με ρακομπούκαλα, σπαλομπριζόλες, και το Μαράκι με μαγιώ στο κινητό)
3. Μπορείς να μου τραβήξεις μια στα γρήγορα που την χρειάζομαι;Ένα κλικ είναι (όχι, λυπάμαι, θα πληρώσεις)
4. Είμαι του φυσικού αλλά μια και βγάζουμε σβήσε ρυτίδες-σημάδια- διπλοσάγονο- τα εκατόν πενήντα κιλά από τα πιτόγυρα. ( Πίστεψε με,  δεν θες φωτογράφο)
5. Κοίτα! Έβαλα στις φωτογραφίες που με τράβηξες ένα φίλτρο. Ωραίες δεν είναι; (Όχι!)
6. Και φυσικά θέλω όλα τα αρχεία από τη φωτογράφιση. Και τα ανεπεξέργαστα (και φυσικά δεν θα τα πάρεις)
7. Πολύ ακριβά είναι  (έχω κάτι περισσεύματα από άλλη φωτογράφιση, δεν θα είσαι μέσα αλλά θα σου έρθουν τζάμπα)
8. Είδα τις φωτογραφίες σου. Καλές είναι (Ευχαριστώ. Και οι εξατμίσεις σου το ίδιο. Δεν έχω ιδέα από εξατμίσεις αλλά καλές είναι...)
9. Κάνε τη ασπρόμαυρη, αλλά άσε τα χείλη κόκκινα. (Να σου την κάνω ασπρόμαυρη και το μάτι μπλε μαρέν; Χωρίς φώτοσοπ)
10. Φέρε και τη μηχανή μαζί σου να τραβήξουμε καμιά πόζα (Να φέρω και τη κιθάρα μαζί μήπως κανονίσουμε για κανά ταβερνάκι μετά;)

13 Φεβ 2018

Σεμινάριο Φωτογράφισης σε studio

Φωτ.: Δημήτρης Ρουστάνης


Σεμινάριο Φωτογράφισης σε studio

Δημιουργικά Πορτρέτα στο studio. Σύνθεση, σκηνοθεσία, φωτισμός

Κυριακή 25 Φεβρουαρίου στο Cinemarian

 14:00 - 17:00 

Θα μάθουμε να χρησιμοποιούμε δημιουργικά το φως μέσα από παραδείγματα με το μοντέλο μας. 

 Θα υπάρχουν σταθερά φώτα, ανακλαστήρες και props (βοηθητικά αντικείμενα για το μοντέλο).

Το σεμινάριο μπορούν να το παρακολουθήσουν τόσο αρχάριοι στη φωτογραφία (όπου θα μάθουν μέσα σε λίγο χρόνο βασικά πράγματα για το φως, κάδρο, σύνθεση, σκηνοθεσία), όσο και προχωρημένοι κι επαγγελματίες φωτογράφοι που μπορούν να έρθουν με τις δικές τους ιδέες και να αξιοποιήσουν τα φώτα και το μοντέλο μας για να δημιουργήσουν άψογες φωτογραφίες για το πορτφόλιο τους.

Οι εισηγητές είναι έμπειροι - τα τελευταία σεμινάριά τους περιλάμβαναν: εργαστήρι γυμνού, τριήμερο εργαστήρι πορτρέτου, φωτογράφιση χορεύτριας σε εξωτερικό χώρο κ.ά.

Εισηγητές: Δημήτρης Ρουστάνης, Μπάμπης Ντιρίντης
Επιμέλεια: Ανδρέας Κατσικούδης


Κόστος: 25 ευρώ (για τρεις ώρες, για τους μαθητές του Α. Κατσικούδη 15 ευρώ)

Κρατήσεις θέσεων και πληροφορίες: Δημήτρης Ρουστάνης, dimitriscanon@hotmail.com , 697 2799787 , facebook: dimitris roystanis


Λίγα λόγια για τους εισηγητές:

Δημήτρης Ρουστάνης: Ασχολείται επαγγελματικά με τη φωτογραφία από το 1995. Έχει σπουδάσει φωτογραφία (Akto Art and Design College), έχει παρακολουθήσει σεμινάρια κινηματογράφου με τον Ανδρέα Κατσικούδη και είναι εισηγητής σε εργαστήρια καλλιτεχνικού γυμνού. Ασχολείται κυρίως με φωτογραφία πορτρέτου, διαφήμιση, μόδα, εννοιολογική και εικαστική φωτογραφία, ενώ εργάζεται πολλά χρόνια στον τομέα γάμος-βάφτιση. Επιλογή από συμμετοχή σε εκθέσεις: Κόλασης εντός εκτός (ΕΦΕ), Μικρό Παρίσι, Ψυχική Υγεία, Erotica Art Festival, Γυμνά Βλέμματα, κ.ά.


Μπάμπης Ντιρίντης: Κυνηγός εικόνων. Συμμετοχές σε πολλές εκθέσεις και μέλος της φωτογραφικής ομάδας ΔΙΑΦΡΑΓΜΑ 26. Έχει ολοκληρώσει τον κύκλο μαθημάτων φωτογραφίας για προχωρημένους με τον Ανδρέα Κατσικούδη.  

Η εκδήλωση στο facebook

Οι εκδηλώσεις μου όλες στο facebook

12 Φεβ 2018

Η Φωτογραφία ως Τέχνη

Φωτ.: Ανδρέας Κατσικούδης

ΝΕΑ ΣΕΙΡΑ ΑΡΘΡΩΝ ΣΤΟ PHOTONET:

H ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΩΣ ΤΕΧΝΗ

Στη νέα αυτή σειρά άρθρων επιδίωξη είναι μέσα από σύντομα θεωρητικά κείμενα να αναλύσουμε τις βασικές θέσεις που διαμορφώνουν και τις ανάλογες αισθητικές  των διαφόρων ειδών καλλιτεχνικής φωτογραφίας, με απλά λόγια και με στόχο πάντα το φωτογράφο που διαβάζει αυτό το περιοδικό και ψάχνει έμπνευση για τη δουλειά του. Όποια κι αν είναι η δουλειά του, κάθε φωτογράφος μπορεί να κερδίσει με ιδέες, αισθητικές, θέματα από τις καλύτερες στιγμές της φωτογραφικής τέχνης. Μην ξεχνάμε πόσο έξυπνα και μεθοδικά αντιγράφουν την καλλιτεχνική φωτογραφία εδώ και δεκαετίες τα πιο εμπορικά είδη της εφαρμοσμένης φωτογραφίας: η μόδα και η διαφήμιση…

Τα περισσότερα από τα κείμενα θα προέρχονται (προσαρμοσμένα για το περιοδικό) από το βιβλίο μου Η Φωτογραφία ως Τέχνη. 

Για περισσότερα δείτε τη σελίδα του Photonet  και φυσικά το επόμενο τεύχος που θα κυκλοφορήσει στα περίπτερα και περιλαμβάνει τρισέλιδο άρθρο μου για την Καλλιτεχνική Φωτογραφία!

Σας προτείνω να γραφτείτε και στο πολύ ενδιαφέρον newsletter του περιοδικού για να έρχονται δωρεάν στο email σας επιλεγμένα άρθρα, παρουσιάσεις προϊόντων, φωτογραφικά projects, φωτογραφικές εκθέσεις, τεχνικές συμβουλές και παρουσιάσεις σημαντικών σύγχρονων φωτογράφων.

Ανδρέας Κατσικούδης - Φωτογράφος, Σκηνοθέτης

9 Φεβ 2018

Φωτο-εκδρομή στα Καλάβρυτα

Από την προηγούμενη μας εκδρομή στο Ναύπλιο - φωτ.: Ζαχαρούλα Καλομινίδου

Το πρόγραμμά μας

Η συνάντησή μας θα γίνει το πρωί 8:00 την Κυριακή 4 Μαρτίου 2018

στο Cinemarian (Γενναίου Κολοκοτρώνη 42, Κουκάκι, Φιλοπάππου)

Γύρω στις 8:15 θα ξεκινήσουμε με πολυτελές πούλμαν για τα Καλάβρυτα 

Ώρες φωτοβόλτας περίπου 3 - 4 (το πρόγραμμα είναι προαιρετικό, μπορείτε να κάνετε μόνοι σας ότι θέλετε...)

Η βόλτα μας θα είναι σε κανονικούς ρυθμούς. Μαζί μας θα βρίσκεται ο δάσκαλος φωτογραφίας Ανδρέας Κατσικούδης κι αρκετοί από τους προχωρημένους μαθητές του που με χαρά του θα απαντήσουν σε φωτογραφικές ερωτήσεις μας.


Σε περίπτωση ιδιαίτερα άσχημου καιρού (οι φωτογράφοι δεν φοβούνται τη βροχούλα!) η εκδρομή θα μεταφερθεί άλλη ημερομηνία.

Προτεινόμενος εξοπλισμός

- Φωτογραφική μηχανή ή κινητό με καλή κάμερα
- Ένα μπουκάλι νερό
- Κολατσιό
- Καπέλο, γυαλιά ηλίου (ομπρέλα - αν δούμε σύννεφα)
- Αθλητικά παπούτσια άνετα για περπάτημα

Κόστος 15 ευρώ - καλύπτει το πούλμαν και τη φωτογραφική μας βόλτα


Κρατήσεις θέσεων μόνο με την πληρωμή των 15 ευρώ ως τις 21 Φεβρουαρίου 2018:

Στο CINEMARIAN (Γενναίου Κολοκοτρώνη 42, Φιλοπάππου) κάθε Τετάρτη 6-10 μ.μ.

Υπεύθυνη: Αγγελική Πρέντζα 6948397527 και agelikipre@windowslive.com

Περισσότερες πληροφορίες σύντομα εδώ!

ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΑΣ