Πολλά
είναι αυτά που έφερε το dada
στην τέχνη. Ήταν πραγματική
επανάσταση κι αυτό φαίνεται ακόμη και
σήμερα... ένα αιώνα μετά! Έβαλε
στο τραπέζι θέματα που όλοι τα θεωρούσαν
δεδομένα και ερωτήματα που ακόμη είναι
ανοικτά για το σύγχρονο καλλιτέχνη.
- Μπορεί η τέχνη να κάνει καλύτερο τον κόσμο; Δείτε τις φρικαλεότητες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου (τότε που ξεκίνησε το dada).
- Χρειάζεται η τέχνη την αισθητική; Το έργο τέχνης πρέπει να είναι όμορφο;
- Είναι έργο τέχνης κάτι που δεν κατασκεύασε ο ίδιος ο καλλιτέχνης; Κάτι που βρήκε έτοιμο (βλέπε ready made);
- 'Εχουν οι τέχνες μεταξύ τους αδιαπέραστα όρια;
- Ποιος ο ρόλος της αυτόματης γραφής και του τυχαίου;
- Ο θόρυβος, η οργή, το σοκ μπορούν να είναι τέχνη;
Όσο
αφορά τη φωτογραφία το dada
πέρα από τα προηγούμενα
ερωτήματα της πρόσφερε το φωτομοντάζ,
το φωτογραφικό κολλάζ και γενικά άνοιξε
το δρόμο για τη χρησιμοποίησή της απ΄
τον καλλιτέχνη με ελεύθερο τρόπο και
σε σχέση μ΄ άλλα εικαστικά (κι όχι μόνο)
εκφραστικά μέσα.
Πέθανε
ποτέ το dada; Οι
ιστορικοί τέχνης του έχουν βάλει
ημερομηνία ταφόπλακα! Μα η σύγχρονη
τέχνη (εννοιολογική, fusion,
περφόρμανς, βιντεοτέχνη
κλπ.) που έχει τις ρίζες της;
Όταν
βλέπετε ένα “άσχημο” έργο ή νιώθετε
τον καλλιτέχνη να σας προκαλεί συνειδητά
και αναρωτιέστε αν είναι τέχνη αυτό...
θυμηθείτε το dada και
τον προβληματισμό του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου