27 Οκτ 2015

Ο επαγγελματίας φωτογράφος σήμερα

Επειδή σήμερα όλοι νομίζουν ότι έγιναν φωτογράφοι (κάποιοι μάλιστα μόνο και μόνο γιατί αγόρασαν SLR...) παραθέτω ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Photobusiness: 
Τουρίστρια στο Μουσείο Δελφών (φωτ.:δική μου)

Του φωτογράφου Αντώνη Καραγιαννάκη

Στο εβδομαδιαίο on line περιοδικό Ρhotobusiness weekly No 251 της 8-9-2014 καθώς
και στο έντυπο περιοδικό Photobusiness Νο 53 δημοσιεύθηκε άρθρο με τις σκέψεις, τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες μου, για το μέλλον της επαγγελματικής
φωτογραφίας σήμερα στον κόσμο και ειδικότερα στην Ελλάδα.

Εάν κρίνω από τις αντιδράσεις - τηλέφωνα, μηνύματα, επισκέψεις στις διαδικτυακές σελίδες- σχημάτισα την εντύπωση ότι πάρα πολλοί δεν κατάλαβαν αυτά που ήθελα να πω. Όλοι προσέγγιζαν τo θέμα με όρους των δεκαετιών 1970-80 (για να μην γυρίσουμε ακόμα πιο πίσω). Είναι προφανές ότι δυσκολεύονται να το συνειδητοποιήσουν και δεν αντιλαμβάνονται ότι σε πολύ λίγα χρόνια ο φωτογράφος και τα φωτογραφικά καταστήματα με τη μορφή που τα γνωρίζουμε σήμερα δεν θα υπάρχουν. Θα έχουν κλείσει.

Ρωτήστε όσους πήγαν τον Σεπτέμβριο στην Ρhotokina. Τι άλλαξε με τον ερχομό της ψηφιακής τεχνολογίας; Τα πάντα. Ήρθαν τα πάνω κάτω. Από το “Ζουμ Τριαλαριλαρό” που βλέπουμε σήμερα, όπως φωτογραφίες selfies ποσταρισμένες στο facebook και σε διάφορα άλλα social media, την τρέλα με τα smartphone και τα tablet κλπ. αλλά και όλους όσους ασχολούνται έτσι για την πλάκα τους με την φωτογραφία, ξύπνησε μέσα τους ο καλλιτέχνης και το είδαν φωτογράφοι. Έτσι, ξαφνικά (δίχως να κατέχουν ούτε τις βασικές γνώσεις). Μάλιστα πλασάρονται ως επαγγελματίες με ειδικότητα την φωτογράφηση γάμου-βάπτισης!

Θυμίζω ότι στην εποχή του film αυτοί, οι σημερινοί γκατζετάκηδες τραβούσαν το πολύ
100-150 φωτογραφίες τον χρόνο (2-4 film). Άσε που πολλοί δεν ήξεραν να βάλουν και να βγάλουν το film στην φωτογραφική μηχανή...

Έχουμε τρελαθεί τελείως... Νομίζουν ότι με μία ψηφιακή φωτογραφική μηχανή DSLR και χωρίς κανένα άλλο κόστος ότι έγιναν και φωτογράφοι. Επειδή στην Ελλάδα είμαστε που τίποτα δεν είναι αδύνατο μίας και μιλάμε για τους «Νεοελληναράδες», πού τα ξέρουν όλα, (οικονομολόγοι, σεισμολόγοι, μετεωρολόγοι, συγκοινωνιολόγοι) δεν υπάρχει περίπτωση να μην ξέρουν και κάμποση φωτογραφία, να μην είναι professional photogapher. H αγορά είναι πλημμυρισμένη από τέτοια ψώνια.

Ας μπούμε στο θέμα μας. Όλες οι τέχνες έχουν και την τεχνική τους. Η τεχνική στην φωτογραφία, την ζωγραφική, την μουσική όπως και σε όλες τις τέχνες είναι αναγκαία προϋπόθεση. Όμως από μόνη της η τεχνική δεν κάνει τέχνη. Δεν μπορείς να ζωγραφίσεις εάν δεν ξέρεις σχέδιο, τα χρώματα, την ανάμιξη των χρωμάτων, πώς να χρησιμοποιείς τα πινέλα κλπ. Βέβαια το ότι κάποιος μπορεί να ξέρει από χρώματα και πινέλα αυτό δεν τον κάνει και ζωγράφο. Μπορεί να είναι καλός ελαιοχρωματιστής (μπογιατζής).

Δεν μπορείς να γράψεις μουσική α) εάν δεν ξέρεις τις μουσικές κλίμακες, β) βασικά στοιχεία αρμονίας, γ) ένα μουσικό όργανο κλπ .Αυτός που ξέρει μόνον ένα μουσικό όργανο είναι ένας απλός οργανοπαίχτης. Δεν παράγει μουσική. Το ότι κάποιος γράφει στίχους για τραγούδια δεν σημαίνει ότι είναι απαραίτητα ...και τραγουδιστής.

Το ίδιο γίνεται και στην φωτογραφία. Το ότι κάποιος γνωρίζει τον χειρισμό της φωτογραφικής μηχανής ή την θεωρία αυτό δεν τον κάνει οπωσδήποτε και φωτογράφο: δεν μπορεί ξέρει τα πάντα για την φωτογραφία. Ο φωτογράφος για να είναι φωτογράφος θα πρέπει να γνωρίζει την φιλοσοφία της φωτογραφίας, την τέχνη και την τεχνική της λήψης, το φως, το κάδρο, την εκτύπωση, το contrast, τα χρώματα, τον χρωματικό κύκλο, την χρωματική διόρθωση κλπ.

Η φωτογραφία όπως όλες οι τέχνες είναι μεράκι, είναι γοητεία είναι έρωτας. Όχι αυτό που στην πλειοψηφία γίνεται σήμερα: Λήψεις, εγγραφή σε ένα CD η DVD, αποστολή σε ένα εργαστήριο album, τύπωμα.

Έχει πέσει πάρα πολύ η ποιότητα της φωτογραφίας την τελευταία δεκαετία.

Δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Photobusiness τ. 259, 3 /11/2014

Δεν υπάρχουν σχόλια:

27 Οκτ 2015

Ο επαγγελματίας φωτογράφος σήμερα

Επειδή σήμερα όλοι νομίζουν ότι έγιναν φωτογράφοι (κάποιοι μάλιστα μόνο και μόνο γιατί αγόρασαν SLR...) παραθέτω ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Photobusiness: 
Τουρίστρια στο Μουσείο Δελφών (φωτ.:δική μου)

Του φωτογράφου Αντώνη Καραγιαννάκη

Στο εβδομαδιαίο on line περιοδικό Ρhotobusiness weekly No 251 της 8-9-2014 καθώς
και στο έντυπο περιοδικό Photobusiness Νο 53 δημοσιεύθηκε άρθρο με τις σκέψεις, τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες μου, για το μέλλον της επαγγελματικής
φωτογραφίας σήμερα στον κόσμο και ειδικότερα στην Ελλάδα.

Εάν κρίνω από τις αντιδράσεις - τηλέφωνα, μηνύματα, επισκέψεις στις διαδικτυακές σελίδες- σχημάτισα την εντύπωση ότι πάρα πολλοί δεν κατάλαβαν αυτά που ήθελα να πω. Όλοι προσέγγιζαν τo θέμα με όρους των δεκαετιών 1970-80 (για να μην γυρίσουμε ακόμα πιο πίσω). Είναι προφανές ότι δυσκολεύονται να το συνειδητοποιήσουν και δεν αντιλαμβάνονται ότι σε πολύ λίγα χρόνια ο φωτογράφος και τα φωτογραφικά καταστήματα με τη μορφή που τα γνωρίζουμε σήμερα δεν θα υπάρχουν. Θα έχουν κλείσει.

Ρωτήστε όσους πήγαν τον Σεπτέμβριο στην Ρhotokina. Τι άλλαξε με τον ερχομό της ψηφιακής τεχνολογίας; Τα πάντα. Ήρθαν τα πάνω κάτω. Από το “Ζουμ Τριαλαριλαρό” που βλέπουμε σήμερα, όπως φωτογραφίες selfies ποσταρισμένες στο facebook και σε διάφορα άλλα social media, την τρέλα με τα smartphone και τα tablet κλπ. αλλά και όλους όσους ασχολούνται έτσι για την πλάκα τους με την φωτογραφία, ξύπνησε μέσα τους ο καλλιτέχνης και το είδαν φωτογράφοι. Έτσι, ξαφνικά (δίχως να κατέχουν ούτε τις βασικές γνώσεις). Μάλιστα πλασάρονται ως επαγγελματίες με ειδικότητα την φωτογράφηση γάμου-βάπτισης!

Θυμίζω ότι στην εποχή του film αυτοί, οι σημερινοί γκατζετάκηδες τραβούσαν το πολύ
100-150 φωτογραφίες τον χρόνο (2-4 film). Άσε που πολλοί δεν ήξεραν να βάλουν και να βγάλουν το film στην φωτογραφική μηχανή...

Έχουμε τρελαθεί τελείως... Νομίζουν ότι με μία ψηφιακή φωτογραφική μηχανή DSLR και χωρίς κανένα άλλο κόστος ότι έγιναν και φωτογράφοι. Επειδή στην Ελλάδα είμαστε που τίποτα δεν είναι αδύνατο μίας και μιλάμε για τους «Νεοελληναράδες», πού τα ξέρουν όλα, (οικονομολόγοι, σεισμολόγοι, μετεωρολόγοι, συγκοινωνιολόγοι) δεν υπάρχει περίπτωση να μην ξέρουν και κάμποση φωτογραφία, να μην είναι professional photogapher. H αγορά είναι πλημμυρισμένη από τέτοια ψώνια.

Ας μπούμε στο θέμα μας. Όλες οι τέχνες έχουν και την τεχνική τους. Η τεχνική στην φωτογραφία, την ζωγραφική, την μουσική όπως και σε όλες τις τέχνες είναι αναγκαία προϋπόθεση. Όμως από μόνη της η τεχνική δεν κάνει τέχνη. Δεν μπορείς να ζωγραφίσεις εάν δεν ξέρεις σχέδιο, τα χρώματα, την ανάμιξη των χρωμάτων, πώς να χρησιμοποιείς τα πινέλα κλπ. Βέβαια το ότι κάποιος μπορεί να ξέρει από χρώματα και πινέλα αυτό δεν τον κάνει και ζωγράφο. Μπορεί να είναι καλός ελαιοχρωματιστής (μπογιατζής).

Δεν μπορείς να γράψεις μουσική α) εάν δεν ξέρεις τις μουσικές κλίμακες, β) βασικά στοιχεία αρμονίας, γ) ένα μουσικό όργανο κλπ .Αυτός που ξέρει μόνον ένα μουσικό όργανο είναι ένας απλός οργανοπαίχτης. Δεν παράγει μουσική. Το ότι κάποιος γράφει στίχους για τραγούδια δεν σημαίνει ότι είναι απαραίτητα ...και τραγουδιστής.

Το ίδιο γίνεται και στην φωτογραφία. Το ότι κάποιος γνωρίζει τον χειρισμό της φωτογραφικής μηχανής ή την θεωρία αυτό δεν τον κάνει οπωσδήποτε και φωτογράφο: δεν μπορεί ξέρει τα πάντα για την φωτογραφία. Ο φωτογράφος για να είναι φωτογράφος θα πρέπει να γνωρίζει την φιλοσοφία της φωτογραφίας, την τέχνη και την τεχνική της λήψης, το φως, το κάδρο, την εκτύπωση, το contrast, τα χρώματα, τον χρωματικό κύκλο, την χρωματική διόρθωση κλπ.

Η φωτογραφία όπως όλες οι τέχνες είναι μεράκι, είναι γοητεία είναι έρωτας. Όχι αυτό που στην πλειοψηφία γίνεται σήμερα: Λήψεις, εγγραφή σε ένα CD η DVD, αποστολή σε ένα εργαστήριο album, τύπωμα.

Έχει πέσει πάρα πολύ η ποιότητα της φωτογραφίας την τελευταία δεκαετία.

Δημοσιεύτηκε στο Περιοδικό Photobusiness τ. 259, 3 /11/2014

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΑΣ