24 Νοε 2014

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΟΣΛΟ








 


Είχα ακούσει ότι οι σκανδιναβικές πρωτεύουσες είναι όμορφες. Αυτά όμως που είδα στην πρωτεύουσα της Νορβηγίας φτάνουν στα όρια της επιστημονικής φαντασίας!

Αν έρχεσαι από μια χώρα που μιλούν όλοι για την ελεύθερη οικονομία, το κράτος που πρέπει να σταματήσει να παράγει οτιδήποτε (να εγκαταλείψει, λένε, στους ιδιώτες ακόμη και το νερό και το ρεύμα), ισχυρίζονται ότι δεν είναι δυνατόν στο σύγχρονο δυτικό κόσμο να υπάρχουν καθόλου κρατικές παρεμβάσεις στην οικονομία... και ξαφνικά συναντάς μια πόλη από τις πιο ωραίες, πλούσιες, καθαρές, ήσυχες, ζωντανές, ευτυχισμένες, πολυπολιτισμικές, πολυδιάστατες... στην οποία όλα τα προηγούμενα ανατρέπονται, τότε μένεις άφωνος!



Δεν μπορείς να μιλήσεις για μια πόλη χωρίς να αναφερθείς σε όλους τους παράγοντες που τη διαμορφώνουν και ειδικά στους οικονομικο-κοινωνικούς και πολιτικούς. Ότι βλέπεις, από το καλύτερο ως το χειρότερο, δημιουργείται μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο κι έχει την εξήγησή του.

Για να δούμε, λοιπόν, κάποια δεδομένα που εξηγούν την ομορφιά και τον πλούτο -σε όλα τα επίπεδα- αυτής της πόλης:

Το κράτος εδώ είναι ο μεγαλύτερος επενδυτής! Ελέγχει άμεσα ή έμμεσα τα πάντα. Φτάνει στο σημείο να αγοράζει ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα δίπλα σε σταθμούς ΜΜΜ για να τα διαμορφώσει έτσι ώστε να εξυπηρετούν όλους τους διερχόμενους πολίτες.


Στα καλύτερα σημεία της πόλης υπάρχουν παγκάκια και μια τέτοια διαμόρφωση που δίνει την αίσθηση ότι εσύ ο πολίτης που βγήκε βόλτα είσαι η προτεραιότητα αυτής της πόλης. Τα καταστήματα (εμπορικά, καφέ,εστιατόρια) είναι λίγο πιο πίσω...



Η πρόσβασή σου είναι εξασφαλισμένη παντού! Δεν υπάρχουν απαγορευμένες ζώνες ούτε καν στην ιδιωτική περιουσία! Υπάρχει νόμος που σου επιτρέπει να περάσεις από παντού ή να κατασκηνώσεις όπου θέλεις (200 μέτρα μακριά από το σπίτι του ιδιοκτήτη του κτήματος). Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό τόσο σε ουσιαστικό όσο και σε συμβολικό επίπεδο;

Η κυβέρνηση φυλάει τα χρήματα από το πετρέλαιο που εξάγει η Νορβηγία για τις μελλοντικές γενιές! Φροντίζουν και καλύπτουν τις ανάγκες του κράτους (ενός κράτους που δεν σε αφήνει να πεινάς ή να ψάχνεις γιατρό...) με τους υπόλοιπους πόρους...

Οι παιδικοί σταθμοί, τα ΚΑΠΗ, οι πανεπιστημιακές σχολές κλπ μη κερδοσκοπικά ιδρύματα είναι χτισμένα στα πιο όμορφα μέρη – εκεί που θα έλεγε ο πλούσιος επιχειρηματίας ότι θα ήθελε να ανοίξει το ακριβό του μαγαζί... Εξάλλου εδώ δεν υπάρχουν εγκαταλειμμένα σημεία.

Η ανεργία; Σχεδόν ανύπαρκτη. Μισθοί, ασφάλιση, εκπαίδευση, δικαιώματα; Βγαλμένα από ουτοπικά μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας...



Αντί να μιλήσω για τα χαρακτηριστικά του Όσλο, αναφέρομαι τόσο πολύ σε άλλους παράγοντες... Μα, όταν βλέπεις τόσα αξιοθαύμαστα πράγματα μπροστά σου, δεν είναι δυνατόν να μην ψάξεις τι στο καλό γίνεται εδώ... Να σας πω τώρα ότι το Βερολίνο μου φαίνεται πια τριτοκοσμική πόλη σε σχέση με το Όσλο;

Η πρωτεύουσα της Νορβηγίας είναι κτισμένη ανάμεσα σε δάση και πάρκα. Μείγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με σύγχρονη στις σωστές αναλογίες. Μέσα μαζικής μεταφοράς που σε πηγαίνουν παντού, εύκολα, γρήγορα και με αγορά εισιτηρίου μέσω κινητού τηλεφώνου.



Το Όσλο πρέπει να είναι από τις πιο πλήρεις πόλεις στον κόσμο, εφόσον δεν του λείπει τίποτα. Πράσινο, λιμάνι, ακτές, δάση, χιονοδρομικό κέντρο, αθλητικές εγκαταστάσεις και μια εκκλησία που τους αγκαλιάζει όλους! Ελάτε σε μας, όλοι χωράμε στην αγάπη, έλεγαν τα φυλλάδια που μοίραζαν στα αγγλικά οι γυναίκες ιερείς στο gay parade και ο καθεδρικός ναός συμμετείχε στις εκδηλώσεις με ξεχωριστές λειτουργίες στα αγγλικά και συναυλία!


Ξέρετε πολλές πόλεις στον κόσμο που το καλοκαίρι κάνεις βουτιές στην παραλία, ενώ το χειμώνα παίρνεις το μετρό και πας λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα που έχει χιονοδρομικό κέντρο; Κι ενδιάμεσα τα πάντα: σύγχρονη τέχνη, παραδοσιακά μουσεία, ροκ μαγαζιά, εστιατόρια από όλο τον κόσμο και παντού άνθρωποι να περπατούν, να κάνουν ποδήλατο, πατίνια, να τρέχουν ή να κάνουν ηλιοθεραπεία στο γρασίδι (δηλαδή σε όλη την πόλη).



Μα, θα μου πείτε, έχουν δυο μήνες ήλιο και χαίρονται... Το χειμώνα, που νυχτώνει από τις 2 μ.μ., τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι; Με κρύο, χιόνια, μαυρίλα... Αυτό είπα κι εγώ, αλλά κι εδώ υπήρξε απάντηση που με ξάφνιασε! Η σκηνοθέτρια Μαρία Καρβουνίδου που ζει στο Όσλο εδώ κι ένα χρόνο, μου εξήγησε ότι το χειμώνα περνούν μια χαρά, καθώς είναι μια εξωστρεφής πόλη και οι κάτοικοι δεν διστάζουν να βγουν έξω με οποιοδήποτε καιρό και να το γλεντήσουν...


Το πολύ πολύ να πας στο καλό εστιατόριο με κουστούμι και σκι... Και τι έγινε; Εξάλλου λίγο περισσότερο ήλιο να είχε αυτό το μέρος και θα έλεγα ότι είναι πολύ άδικος ο θεός!



Το ταξιδιωτικό μου άρθρο ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΟΣΛΟ πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό ABSURDUM το Σεπτέμβριο του 2014. Εκεί θα βρείτε και περισσότερες φωτογραφίες μου για την πρωτεύουσα της Νορβηγίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

24 Νοε 2014

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΟΣΛΟ








 


Είχα ακούσει ότι οι σκανδιναβικές πρωτεύουσες είναι όμορφες. Αυτά όμως που είδα στην πρωτεύουσα της Νορβηγίας φτάνουν στα όρια της επιστημονικής φαντασίας!

Αν έρχεσαι από μια χώρα που μιλούν όλοι για την ελεύθερη οικονομία, το κράτος που πρέπει να σταματήσει να παράγει οτιδήποτε (να εγκαταλείψει, λένε, στους ιδιώτες ακόμη και το νερό και το ρεύμα), ισχυρίζονται ότι δεν είναι δυνατόν στο σύγχρονο δυτικό κόσμο να υπάρχουν καθόλου κρατικές παρεμβάσεις στην οικονομία... και ξαφνικά συναντάς μια πόλη από τις πιο ωραίες, πλούσιες, καθαρές, ήσυχες, ζωντανές, ευτυχισμένες, πολυπολιτισμικές, πολυδιάστατες... στην οποία όλα τα προηγούμενα ανατρέπονται, τότε μένεις άφωνος!



Δεν μπορείς να μιλήσεις για μια πόλη χωρίς να αναφερθείς σε όλους τους παράγοντες που τη διαμορφώνουν και ειδικά στους οικονομικο-κοινωνικούς και πολιτικούς. Ότι βλέπεις, από το καλύτερο ως το χειρότερο, δημιουργείται μέσα σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο κι έχει την εξήγησή του.

Για να δούμε, λοιπόν, κάποια δεδομένα που εξηγούν την ομορφιά και τον πλούτο -σε όλα τα επίπεδα- αυτής της πόλης:

Το κράτος εδώ είναι ο μεγαλύτερος επενδυτής! Ελέγχει άμεσα ή έμμεσα τα πάντα. Φτάνει στο σημείο να αγοράζει ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα δίπλα σε σταθμούς ΜΜΜ για να τα διαμορφώσει έτσι ώστε να εξυπηρετούν όλους τους διερχόμενους πολίτες.


Στα καλύτερα σημεία της πόλης υπάρχουν παγκάκια και μια τέτοια διαμόρφωση που δίνει την αίσθηση ότι εσύ ο πολίτης που βγήκε βόλτα είσαι η προτεραιότητα αυτής της πόλης. Τα καταστήματα (εμπορικά, καφέ,εστιατόρια) είναι λίγο πιο πίσω...



Η πρόσβασή σου είναι εξασφαλισμένη παντού! Δεν υπάρχουν απαγορευμένες ζώνες ούτε καν στην ιδιωτική περιουσία! Υπάρχει νόμος που σου επιτρέπει να περάσεις από παντού ή να κατασκηνώσεις όπου θέλεις (200 μέτρα μακριά από το σπίτι του ιδιοκτήτη του κτήματος). Καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό τόσο σε ουσιαστικό όσο και σε συμβολικό επίπεδο;

Η κυβέρνηση φυλάει τα χρήματα από το πετρέλαιο που εξάγει η Νορβηγία για τις μελλοντικές γενιές! Φροντίζουν και καλύπτουν τις ανάγκες του κράτους (ενός κράτους που δεν σε αφήνει να πεινάς ή να ψάχνεις γιατρό...) με τους υπόλοιπους πόρους...

Οι παιδικοί σταθμοί, τα ΚΑΠΗ, οι πανεπιστημιακές σχολές κλπ μη κερδοσκοπικά ιδρύματα είναι χτισμένα στα πιο όμορφα μέρη – εκεί που θα έλεγε ο πλούσιος επιχειρηματίας ότι θα ήθελε να ανοίξει το ακριβό του μαγαζί... Εξάλλου εδώ δεν υπάρχουν εγκαταλειμμένα σημεία.

Η ανεργία; Σχεδόν ανύπαρκτη. Μισθοί, ασφάλιση, εκπαίδευση, δικαιώματα; Βγαλμένα από ουτοπικά μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας...



Αντί να μιλήσω για τα χαρακτηριστικά του Όσλο, αναφέρομαι τόσο πολύ σε άλλους παράγοντες... Μα, όταν βλέπεις τόσα αξιοθαύμαστα πράγματα μπροστά σου, δεν είναι δυνατόν να μην ψάξεις τι στο καλό γίνεται εδώ... Να σας πω τώρα ότι το Βερολίνο μου φαίνεται πια τριτοκοσμική πόλη σε σχέση με το Όσλο;

Η πρωτεύουσα της Νορβηγίας είναι κτισμένη ανάμεσα σε δάση και πάρκα. Μείγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με σύγχρονη στις σωστές αναλογίες. Μέσα μαζικής μεταφοράς που σε πηγαίνουν παντού, εύκολα, γρήγορα και με αγορά εισιτηρίου μέσω κινητού τηλεφώνου.



Το Όσλο πρέπει να είναι από τις πιο πλήρεις πόλεις στον κόσμο, εφόσον δεν του λείπει τίποτα. Πράσινο, λιμάνι, ακτές, δάση, χιονοδρομικό κέντρο, αθλητικές εγκαταστάσεις και μια εκκλησία που τους αγκαλιάζει όλους! Ελάτε σε μας, όλοι χωράμε στην αγάπη, έλεγαν τα φυλλάδια που μοίραζαν στα αγγλικά οι γυναίκες ιερείς στο gay parade και ο καθεδρικός ναός συμμετείχε στις εκδηλώσεις με ξεχωριστές λειτουργίες στα αγγλικά και συναυλία!


Ξέρετε πολλές πόλεις στον κόσμο που το καλοκαίρι κάνεις βουτιές στην παραλία, ενώ το χειμώνα παίρνεις το μετρό και πας λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα που έχει χιονοδρομικό κέντρο; Κι ενδιάμεσα τα πάντα: σύγχρονη τέχνη, παραδοσιακά μουσεία, ροκ μαγαζιά, εστιατόρια από όλο τον κόσμο και παντού άνθρωποι να περπατούν, να κάνουν ποδήλατο, πατίνια, να τρέχουν ή να κάνουν ηλιοθεραπεία στο γρασίδι (δηλαδή σε όλη την πόλη).



Μα, θα μου πείτε, έχουν δυο μήνες ήλιο και χαίρονται... Το χειμώνα, που νυχτώνει από τις 2 μ.μ., τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι; Με κρύο, χιόνια, μαυρίλα... Αυτό είπα κι εγώ, αλλά κι εδώ υπήρξε απάντηση που με ξάφνιασε! Η σκηνοθέτρια Μαρία Καρβουνίδου που ζει στο Όσλο εδώ κι ένα χρόνο, μου εξήγησε ότι το χειμώνα περνούν μια χαρά, καθώς είναι μια εξωστρεφής πόλη και οι κάτοικοι δεν διστάζουν να βγουν έξω με οποιοδήποτε καιρό και να το γλεντήσουν...


Το πολύ πολύ να πας στο καλό εστιατόριο με κουστούμι και σκι... Και τι έγινε; Εξάλλου λίγο περισσότερο ήλιο να είχε αυτό το μέρος και θα έλεγα ότι είναι πολύ άδικος ο θεός!



Το ταξιδιωτικό μου άρθρο ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΟΣΛΟ πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό ABSURDUM το Σεπτέμβριο του 2014. Εκεί θα βρείτε και περισσότερες φωτογραφίες μου για την πρωτεύουσα της Νορβηγίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΑΣ