2 Σεπ 2013

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΔΡΟΜΟΥ (μέρος 2ο)


Βερολίνο
Εξοπλισμός: Πολλοί φωτογράφοι δρόμου (street photographers) χρησιμοποιούν μικρές, ευέλικτες, ελαφριές “ερασιτεχνικές” μηχανές – τελευταία και φωτο–κινητά τηλέφωνα – για να μη δίνουν στόχο και να δουλεύουν απρόσκοπτα. Δεν είναι εύκολο μέσα στο μετρό, για παράδειγμα, να σηκώσεις μια επαγγελματική SLR και να αρχίσεις να φωτογραφίζεις τον κόσμο...Μην ξεχνάμε εξάλλου ότι δεν είναι η φωτογραφία που βασίζει τη δύναμή της στον ακριβό εξοπλισμό και στη μεγάλη ευκρίνεια της εικόνας! Αγαπημένοι φακοί για τους έμπειρους είναι οι ευρυγώνιοι (για να είναι μέσα στο πεδίο, μέσα στη δράση...) και ο πενηντάρης (που βλέπει τον κόσμο όπως το μάτι μας).


Εφόσον η φωτογραφία δρόμου δεν έχει συγκεκριμένο θέμα, κανόνες, τεχνική ή εξοπλισμό τότε τι έχει; Μα την ελευθερία να βγεις έξω και να βρεις τις εικόνες που σε εκφράζουν κι έτσι να φτιάξεις το δικό σου (φωτογραφικό) κόσμο!

Αν δείτε πόσο διαφορετικοί είναι οι φωτογράφοι που δουλεύουν συστηματικά στο δημόσιο χώρο θα καταλάβετε την ελευθερία, αλλά και τη δυσκολία του είδους. Δείτε για αρχή φωτογραφίες των Bresson (“αποφασιστική στιγμή”), Winogrand ( παράξενα κάδρα), D. Lange (μεγάλη Αμερικανίδα φωτογράφος), Kertez (δημιουργικός και πρωτότυπος), W. Klein (πιο σύγχρονος)... μερικά ονόματα που ανήκουν στους μεγάλους της φωτογραφίας.

Δεν προτείνω για τους νέους στο είδος τυχαίο ψάξιμο στο ίντερνετ, γιατί πολλοί από τους σύγχρονους φωτογράφους δρόμου κάνουν απλά επίδειξη τεχνικής και photoshop, ενώ από ουσία τίποτα... (στη φωτογραφία που όπως είπαμε αλλού είναι το θέμα - δείτε εδώ κάποιες σκέψεις για την τεχνική στη φωτογραφία!).


Δείτε ακόμη για μια παλιότερη έκθεση φωτογραφίας δρόμου που οργάνωσα για τους μαθητές μου.

Σας ενδιαφέρει η φωτογραφία δρόμου; Τι σημαίνει για σας αυτό το είδος φωτογραφίας; Ποιον σύγχρονο φωτογράφο θα μας προτείνατε; Περιμένουμε τα σχόλια σας!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

2 Σεπ 2013

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΔΡΟΜΟΥ (μέρος 2ο)


Βερολίνο
Εξοπλισμός: Πολλοί φωτογράφοι δρόμου (street photographers) χρησιμοποιούν μικρές, ευέλικτες, ελαφριές “ερασιτεχνικές” μηχανές – τελευταία και φωτο–κινητά τηλέφωνα – για να μη δίνουν στόχο και να δουλεύουν απρόσκοπτα. Δεν είναι εύκολο μέσα στο μετρό, για παράδειγμα, να σηκώσεις μια επαγγελματική SLR και να αρχίσεις να φωτογραφίζεις τον κόσμο...Μην ξεχνάμε εξάλλου ότι δεν είναι η φωτογραφία που βασίζει τη δύναμή της στον ακριβό εξοπλισμό και στη μεγάλη ευκρίνεια της εικόνας! Αγαπημένοι φακοί για τους έμπειρους είναι οι ευρυγώνιοι (για να είναι μέσα στο πεδίο, μέσα στη δράση...) και ο πενηντάρης (που βλέπει τον κόσμο όπως το μάτι μας).


Εφόσον η φωτογραφία δρόμου δεν έχει συγκεκριμένο θέμα, κανόνες, τεχνική ή εξοπλισμό τότε τι έχει; Μα την ελευθερία να βγεις έξω και να βρεις τις εικόνες που σε εκφράζουν κι έτσι να φτιάξεις το δικό σου (φωτογραφικό) κόσμο!

Αν δείτε πόσο διαφορετικοί είναι οι φωτογράφοι που δουλεύουν συστηματικά στο δημόσιο χώρο θα καταλάβετε την ελευθερία, αλλά και τη δυσκολία του είδους. Δείτε για αρχή φωτογραφίες των Bresson (“αποφασιστική στιγμή”), Winogrand ( παράξενα κάδρα), D. Lange (μεγάλη Αμερικανίδα φωτογράφος), Kertez (δημιουργικός και πρωτότυπος), W. Klein (πιο σύγχρονος)... μερικά ονόματα που ανήκουν στους μεγάλους της φωτογραφίας.

Δεν προτείνω για τους νέους στο είδος τυχαίο ψάξιμο στο ίντερνετ, γιατί πολλοί από τους σύγχρονους φωτογράφους δρόμου κάνουν απλά επίδειξη τεχνικής και photoshop, ενώ από ουσία τίποτα... (στη φωτογραφία που όπως είπαμε αλλού είναι το θέμα - δείτε εδώ κάποιες σκέψεις για την τεχνική στη φωτογραφία!).


Δείτε ακόμη για μια παλιότερη έκθεση φωτογραφίας δρόμου που οργάνωσα για τους μαθητές μου.

Σας ενδιαφέρει η φωτογραφία δρόμου; Τι σημαίνει για σας αυτό το είδος φωτογραφίας; Ποιον σύγχρονο φωτογράφο θα μας προτείνατε; Περιμένουμε τα σχόλια σας!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΑΣ