Παρουσίαση βιβλίου: Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ της Ευτυχίας Κοσμαδοπούλου

 

Την Ευτυχία την ήξερα ως φωτογράφο και μάλιστα έχει έρθει κάποιες φορές σε εργαστήρια φωτογράφισης που οργανώνω, ενώ πήρε μέρος με μια όμορφη φωτογραφία και στην έκθεση Γυμνά Βλέμματα ΙΙΙ που επιμελήθηκα. Την τελευταία φορά που την είδα ανταλλάξαμε βιβλία (της έδωσα με τη σειρά μου το ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, αν και ξέρει από φωτογραφία!).

Ωραίο εξώφυλλο σκέφτηκα, για να δούμε τι έχει να πει... Έχουν μια μεγάλη δυσκολία τα διηγήματα: πρέπει σε λίγες σελίδες να ξεδιπλώσεις μια ιστορία, να φτιάξεις μια ατμόσφαιρα και πειστικούς, "ανθρώπινους", ήρωες. Αυτό νομίζω ότι είναι και το προτέρημα αυτού του βιβλίου. Με λίγα λόγια και απλή γραφή η συγγραφέας τα κατορθώνει όλα στην εντέλεια! Μου άρεσε ο τρόπος που γράφει. Δεν υπάρχει καμία προσπάθεια για να εντυπωσιάσει με το ύφος. Κάθε λέξη έχει τη θέση της και υπηρετεί τη συγκεκριμένη ιστορία.

Το άλλο του δυνατό σημείο είναι οι διαφορετικές ιστορίες με αντιήρωες που ζουν ανάμεσά μας, αλλά δεν είναι σαν εμάς! Κάποια διηγήματα έχουν σουρεαλιστική χροιά, μου θύμισαν και μαγικό ρεαλισμό, ενώ ακόμη και εκεί που νομίζεις ότι υπάρχει κάποια συνηθισμένη κατάσταση, η εξέλιξή της θα της δώσει ένα άλλο χαρακτήρα. Πιο σημαντική από την εξέλιξη όμως είναι η ατμόσφαιρα που δημιουργεί η συγγραφέας. Κάθε ιστορία εξελίσσεται στο δικό της αυτοτελές κόσμο και σε σχέση με αυτόν. 

Άλλη ιστορία φαίνεται ρεαλιστική, κάποιες σουρεαλιστικές, υπάρχει διήγημα γοτθικού χαρακτήρα, σχεδόν όλες έχουν υπαρξιακές αναζητήσεις, θλίψη και μελαγχολία, παραίτηση ή το αναπόφευκτο που δεν έχουμε τη δύναμη να το παλέψουμε και τελικά δεν νομίζω ότι κάποιος θα προλάβει να βαρεθεί περνώντας από το ένα διήγημα στο άλλο. Τι μένει; Δεν μου έμεινε πάντως θλίψη. Εγώ δεν είμαι σαν αυτούς τους ήρωες - είμαι πολύ καλύτερα και ζω σε καλύτερο κόσμο. Ή μήπως όχι;

Γράφει η Ε.Κ. στο εσώφυλλο του βιβλίου: Νομίζω ότι γεννήθηκα με ένα μολύβι στο χέρι, κάπου στην Αθήνα. Επί σειρά ετών δίδαξα Σχέδιο στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Με την πρώτη ευκαιρία έφυγα γιατί η ψυχή μου ζητούσε άλλα. Από τότε γράφω τις «Μέλισσες και πεταλούδες πάνω στη ρίγανη», τις «Σημαδεμένες», συμμετέχω με διακρίσεις σε συλλογικά έργα και ποιητικές συλλογές, ενώ το 2020 αποσπώ το πρώτο πανελλήνιο βραβείο θεατρικού σεναρίου με το αστυνομικό «Ποιος σημαδεύει την αλεπού». Συμπέρασμα: Είναι ωραίο να ζεις μέσα στο θαύμα. Αξία ανεκτίμητη.

Στοιχεία βιβλίου

Ευτυχία Κοσμαδοπούλου, Ο συγγραφέας, Εκδόσεις Ελκυστής, 2021 - περισσότερα στοιχεία και δυνατότητα αγοράς εδώ!