Φωτογραφικές σκέψεις με αφορμή τα μαθήματα φωτογραφίας

Φωτογραφία Αθηνά Καρόκη

Αναδημοσιεύω το ωραίο άρθρο της Αθηνάς Καρόκη με θέμα τους δασκάλους φωτογραφίας, από το blog "Light of Spirit".

Παρά το γεγονός πως οι δάσκαλοι είναι τόσο διαφορετικοί όσο οι μαθητές που διδάσκουν, αναμφίβολα ο καλός δάσκαλος είναι αυτός που  σου δείχνει προς τα που να κοιτάξεις και όχι τι να δεις. Κάτι που σε ακολουθεί σε όλη την πορεία της ζωής σου. Συμπεριλαμβανομένης και της φωτογραφικής .

Μιας ομολογουμένως δύσκολης πορείας καθώς η φωτογραφία όπως κι όλες οι μορφές τέχνης είναι δύσκολο να εξηγηθούν και να ερμηνευτούν. Απαιτούν σφαιρική κατάρτιση, παιδεία, ευαισθησία, αφοσίωση και γνώση. Ο δάσκαλος είναι αυτός που σαν κανάλι  μεταφέρει όλα τα μηνύματα αλήθειας.

Ο άνθρωπος που λάτρεψε πριν από μας την μαγεία της φωτογραφίας και τη μελέτησε σε βάθος για να μπορέσει στη συνέχεια να την μεταδώσει με τον ίδιο αμείωτο ενθουσιασμό ακόμα κι αν σε ορισμένες περιπτώσεις τα χρόνια διδασκαλίας ξεπερνούν τον μονοψήφιο αριθμό. Άλλωστε η σοφία και η γνώση που κερδίζει από αυτήν την σιωπηρή ανταλλαγή δεν μπορεί παρά να είναι επωφελής και για τον ίδιο.

Υπάρχουν δάσκαλοι που προετοιμάζουν το υλικό τους για ώρες πριν το μάθημα και παρόλα αυτά αποτυγχάνουν να κρατήσουν ψηλά  το ενδιαφέρον και την προσοχή του κοινού. Και άλλοι που διαθέτουν το χάρισμα να μιλούν επί ώρες για το αντικείμενό τους παραδίδοντας ένα εποικοδομητικό μάθημα καθώς τους συνεπαίρνει η σκέψη και ο λόγος και μεθούν σιγά σιγά από το πάθος τους φτάνοντας σε στιγμές τελειότητας. Κάνουν την υπέρβαση  και μας απογειώνουν. Μοιράζονται μαζί μας το όραμά τους και υψηλά ιδανικά.

Και τότε εμείς οι μαθητές μεταμορφωνόμαστε, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία μας, είτε σε "ελατήρια" που εκτοξεύονται ψηλά και στη συνέχεια ξαναγυρίζουν στη βάση τους είτε σε "πέτρες" που εκτοξεύονται μακρυά κάνοντας μερικά σάλτα παραπάνω...